Hayat ne garip
 

Hayat,hayat,hayat sen ne garipsin ya. Bir kız sevdik,aşık olduk ama açılamıyoruz be hayat. Ne olacak benim halim. Dert,tasa,keder of ki ne of yani. Kız aslında çok uzak degil ama göremiyorum kardeşim. İçimden karşısına çıkıp seviyorum ulan,sen ne dersen de seviyorum aşığım demek geliyor ama olmuyo işte. Ben mi suçluyum,yoksa sen mi hayat. Aslında ikimizde suçluyuz. Benim suçum ve en büyük salaklığım açılamayıp ,aptal gibi kızı beklemek. Senin suçun ise bana yardımcı olmayıp bizi karşı karşıya bile getirmemek. Kızın hiç mi suçu yok dersen. Yok abi yok yani. Ne diyebilirim ki. Kızın aşkımdan haberi bile yok. Suçu ona atmamı beklemiyorsun heralde. En sonunda kendimi bir binanın çatısından atıcam ve herkezlerde görücek. Ama bazende düşünüyorum buna gerek varmı diye. Yani atlasam onsuz kalıcam. Atlamasamda açılamıcam gibime geliyor. Ama bakalım artık. Bazende düşünüyorum. Lan Serhat diyorum belkide o da senden açılmanı bekliyordur. Şimdi kabul etmezse de ben hiç yüzüne bakamam heralde bu daha da kötü. Bu seferde diyorum en iyisi bu. Ama bu seferde sen yoksun benim melegim

Nerde görsem seni,
Apışıp kalırım her zaman ki gibi,
Zaman çok çabuk geçiyor,
Lütfen sen bari bana cesaret ver,
Issız bir adadayım,sensizim,Allahım bana sabır ver.