Her bir kelimesi farklı bir çiçekti,pembe tonlarında...Sonunda okuduğu satırlardan o güzel çiçeklerin mis tozunu alır gibi ellerini yüzüne götürmüştü...Fatihasının peşinden ' amin' derken her yanını saran kokunun tatlı etkisinde iken uyanıverdi...Neden bitmişti o güzel rüya...Kokunun etkisi çabucak geçivermişti ama rüya yıllar boyu hafızasında tatlı bir tablo olarak yerinde asılı kaldı...

Kur'an...Evet Kur'an sadece onun değil bir çok insanın hayatında üstelik rüya değil hakikaten de mucizelerini serpip duruyordu..Kendisini dost edinenlere vefasını dünya ve ahiret dolusu sunuyordu....Henüz okurken başlıyor cömertliğini şifa olarak sunmaya ve dakikaları, günleri ve aylarını görünmez zırhlarla sarıyor ,koruyordu onları...Böylece düşüncelerini Kur'an'a dair uzattıkça kelimelerin de ikramından payını alıyordu...
Odasının loş aydınlığında düşünceleri söyletti durdu o sabah..
Delidivane samimiyeti sinmişti üzerine...
Dilinden dökülenlerinin mırıltıları duyulası,hissedilesi ve yaşanılası idi...O sözlerden duyduğum birkaç satırı ise şunlardı:
"Damağımda lezzeti kalıyor en samimi okuyuşlarımda...
Bazen cennet avuçlarında iken tebessüm ettiriyor.
Bazen cehennemi arkasına alıp affa çağırıyor..
Kuran..
Eşsiz kelam...
Sığınacağım en sıcak kucak...
Yalnız okurken farkettiğim farklı duygu..
Bedenimi baştan sona dinlendiren..
Düşüncelerime basamak dayayan...
Tefekkürle ayyuka çıkaran...
Kuran...

Efsaneler onda gerçek...
Anlatılanlar içindeyim...
İnsan olarak alemde
En büyük efsaneyim...

Gerçeğe susayanlar için
Yürekten inananlar için
Rabbini özleyenler için
Cömertçe sunulan tükenmez kaynaktır o ...
Kur'an...Okurken gökteyim ,göğü anlatan ayetlerde..
Hurma dalının eğriliğini anlatan ayı ziyaretteyim..
Yıldızların aydınlığında parlıyor yüzüm...
Çürümüş kemiklerin dirilişini kendime baktıran seyrindeyim...
Yeniden yaratılışım ilk yaratılışım kadar gerçek yine...
Berzahsız suların berzahındaki sularındayım...
Kur'an'dayım....
Yükseklere çıkışların göğsümü daraltan tasvirindeyim seninle...
Yeri delemeyen, göğe başı eremeyenlerin kibrinden sana sığınmalardayım..
Kur'an...Ey kalbimin duvarına asılı kelam...
Rabbimle aramdaki en gerçek kelam..
Sen ne şiir ne edebiyat ne tarih ne bilim kitabı değilsin amma..
Tüm bu kitapların gerçek bir merciisin!..."
.............
......Kainat tüm canlılığı ile hayat sunduğu sürece insana, kainatı satırlarında nakışlamış Kur'an , sadece onu değil, kainatı farkeden, anlayan ve yaşayan her insana kıyamete dek ilham olmuş,bazen de söylettirmişti böyle...
Bazen ıspatlamıştı kendini kitaplara cümle cümle...
Ama farketmek isteyenler için o,
Her zaman en gerçek bir MUCİZE....

__________________
Teşekkür Etmek için Beğen Butonuna Tıklayınız.