Yine olmadık kelimeler sıkıyor boğazımı. Tutuyorlar birbirlerini. Sanki biri kaçıverse, diğerleri de fırlayacak ardından. Sonrası ise... Düşünmek istemiyorum. İnsanları kırmamaya özen gösterdikçe onlar hayvanlaşmayı abartarak sürdürüyorlar. Ve ne hikmetse bu aralar sözleşmiş gibi üstüme üstüme geliyorlar...

Öfke eşiğim iyice aşağılara indi. Her öfke nöbetim de yazarak kusmama sebep oluyor. Biriktiremiyorum tahammülü. Kayıp kaçıyor ellerimden. Empati yapıyorum; " ben olsam" diyorum... Ben olamam! Ben öyle davranmam ki... Şerefsizliğin karakterimde yer almadığını bilmek azıcık huzur verse de geçici bir dinliğin ötesine varamıyorum. Yine meşaleler parlıyor beynimde. Her yanı alevlendirecek kadar deli doluyum. Hem ateşim, hem barut. Çakmak ise sözlerim. Yüreğimde istiflediğim sözcükler...

Dursunlar bakalım biraz daha... Zamanı gelince patlayacak volkanım!

Dolaşıyorum evin içinde... Maksat kafam dağılsın. Bilmem kaçıncı kez adımlıyorum merdivenleri. Saçma sapan bir melodi eşlik ediyor dudaklarımda. Anlamını bilmediğim bir şarkı dilleniyor istemsiz halimde. Arabesk desen değil. Galiba birkaç parçadan aşırma cümlelerle oluşturduğum bir beste bu. Böyle zamanlarda sık sık buzdolabının kapağını açıyorum. Boş boş bakıp geri kapatıyorum. Çöküyorum rengi atmış koltuğa. " silmedik etmedik, ne diye soldu bu kumaş? " gibi sıkıntımla hiç alakası olmayan yabancı bir ses duyuyorum kendimden gelen.

Kitap okumalı... Hani en iyi arkadaş dedikleri o sayfalar dolusu yalanlara sığınmalıyım. Mueşem bir aşk öyküsü! Yersen, oku...Bir dolu harf görüyorum sadece. Bir türlü manalanmıyorlar. Geri dönüp defalarca aynı paragrafı anlamaya çalışıyorum, olmuyor... Fırtınanın sesine takıyorum bu defa. Ne zaman susacak bu uğultu? "İyi ki uçmamışım " dedirtecek kadar korkutucu geliyor sesi rüzgarın... Kaçıncı bilet bu yaktığım... On olmuştur garanti! Her seyahat niyetlenmem fiyaskoyla biter oldu. Evet evet, ucuz bilet almamalı. İleri tarihte ne olacağını kestiremiyorum madem, erken rezervasyon yapmamalıyım bir daha.

Şaşkınlıkla fark ediyorum ki zihnimi başka konulara yönlendirmişim. Tuhaf bir gülümseme yayılıyor yüzüme. Kendimi kandırmayı da hiç beceremiyordum... Birkaç dakikalık yalandan unutturmaydı sadece. Aklım durmalı! Yeni bir donanım sürülmeli beynime. Daha sıradan, daha sürüden, daha standartlara uygun ve daha aptal!

__________________
Teşekkür Etmek için Beğen Butonuna Tıklayınız.