Kargolar
 

Çoğumuzun garip olarak nitelendirdiği davranışlarımız, takıntılarımız yahut anlam veremediğimiz tutumlarımız çocukluğumuzun sır bahçesinde gizlidir.

Yakışıklı ,karizmatik olup da her ilişkisinde sevgilisi tarafından terk edilen bir adamın çocukluğuna baktığımızda bunu doğuran olayın detayını görüp hayrete düşebiliriz.

Annesinin elinden tutarak yürürken sandvichini ısıran çocuğa annesi, "Oğlum, elimi bırak da iki elinle rahat ye " demiştir. Çocuk, sandvichini iki eliyle yemeye başladığında bıraktığı annesinin elini kuzeni tutmuştur. Ve şimşekler çakmıştır o anda çocuk kafasında... " Bir kadının elini bırakırsam başkası kapar. " Bu duygu içine öyle işlemiştir ki, hayatına giren tüm kadınları bir an bile yalnız bırakmamış ve sonunda bezdirmiştir ...

Sevdiğim bir arkadaşım, sevgilisinin düz ayakkabı giymesinden nefret ettiğini ve topuklu ayakkabı giydiğinde ona çok daha şefkatle baktığını fark ettiğinde, bu konuyu onunla konuşmak istemiş ve şöyle bir yanıt almıştır. " Annemle babam ayrıldıktan sonra bana babaannem baktı. Ben annemin geldiğini topuk sesinden anlardım. Benim için mutluluğun sesiydi o ... "

Benim için de mutluluk, paketlerde gizlidir dostlar .

Ailem çalıştığı için şehirdışında beni büyüten anneanneme, annemin beni sevmediği için mi gelmediğini sorduğumda şöyle yanıt verirdi. "Sevmese sana kargolarla hediyeler gönderir mi! " Gelen o paketler benim için sevilmek demekti.

33yaşındayım ama hala kim bana bir şey alsa, ya da gönderse beni sevdiğini sanırım, buna yürekten inanırım.

Bu bir kart olabilir,bir çikolata ya da bir toka fark etmez.

Kargolar, benim için hasretin dinmesi, kargolar, anne sevgisidir