Mutluluğa yetişir mi kalbimiz

[Ela]

Mutluluğa yetişir mi kalbimiz ?..


Arkanı dönünce susacağım. Yüz üstü uyuyacağız birbirimizden habersiz.
Şarkılar çalacak türkçe sözlü.. Bir şeylere karşılık vereceğiz.
Birilerini kıracağız, birileri bizi kıracak. İçeceğiz yine, güleceğiz yine…
gürültümüzden usanacak, kahkahamızı duyanlar…
Elbet o kadar çok da güleceğiz…
Kiralık bir bedendeyiz, belki şimdi buluşamadık ama
kimbilir bir başka hayatta yüzleşeceğiz.
Aşk teşvik ediyor insanı, öleceğini bildiği bir hayatı sürdürmeye.
Döndürmeye yetebiliyor başını ama yetişemiyor bazen dillendirmeye.
Bir sus yapışıyor ağzının kenarına, yarı ayık uyanıyorsun sabaha,
akşamdan kalma yalnızlığınla.
O saat biri çevirip bir ‘hohh’ dedirtse %1500 promil yalnızlık kusacaksın alkol metreye…
Yüzünü bir ahtapot gibi yıkıyor sorumluluklar, giyin, soyun, alışveriş, faturayı al ,telefonu şarja tak..
İşte yine aynı döngü..
mesai saatleri….kuru bir telaş, telaşlı bir öfke…

Yine de yaşıyorsun yaşayacaksın da
kabullenemiyorsun yaz günü umutsuz olmayı
Derin derin soluyorsun ömrü, hep mutsuz olacak değiliz ya
mutluluğa da yetişir elbet
sevmeye yetişen kalbimiz…


alıntıdır.