Dünyadaki en zehirli duygulardan biri



Dünyadaki en zehirli duygulardan biri: Çaresizlik. En gözü yaşlı, bağrı nasırlı, ağzı dili bağlı… Ne üzülsen fayda, ne ağlasan bağırsan… Aşılamayacak bir kale duvarı gibi. Kapısında bekle dur, ne seni içeri alabilecek biri var, ne de senin o kapıdan girmeye gücün, cesaretin.

Beyninin labirentlerinde dolaşan bir insan gibi, nefes aldıkça yaşamanı güçleştiren. Zaten tüm düşüncelerinin içinde dolaşıp duran… Ne oradan çıkarıp atma isteğin var ne de oradayken yaşamaya gücün. Nefes alman güçleşiyor bak iki kişilik aldığında.

Ne o kaleye girebiliyorsun ne de oradan gidebiliyorsun. Senin orada beklemen korkutuyor kaledekileri. Halbuki korkmayıp sana yardım etseler başaracaksın oradan kurtulmayı. Buna cesaret edebilecek bir yürek ihtiyacın olan sadece. O yüreğin de beyninin labirentlerinde dolaşan kişinin göğsünde olmasını istiyorsun ve dönüyorsun başa. Yine çaresizlik… Ne senin beyninden çekip gidiyor ne seni o kapıda beklemekten kurtarabiliyor. Korkmanın bir faydası var mı? Ya bunları yazmanın? Her neyse… Bağla ağzını dilini.

__________________
Yaşamı bir film gibi düşünmek lazım çeşitli içerisinde çeşitli rolleri barındıran bir film. Bu rollerin içerisinde ne artist , ne aktrist nede figuran olmalı insan. Senarist yönetmen olmalı kendi yazıp kendisi yönetmeli kendi yazdığımız bir film olmalı hayat. .

Tehlikesi,o kişinin iç yapısına göre değişmekle birlikte çaresizlik en ağır duygudur.Üstelik herkesin sizden ümit beslediği,değişimi sizin gerçekleştireceğiniz hayaline kapılanların içinde bu çaresizliği yaşamak en beteridir.Çook yaşadım,sanki hayatımın bir parçası olmuş.
İnsan için;aklının ulaştığı yerlere elinin ulaşamaması kadar acı bir durum olamaz.Ya aklım da kesmesin ya da aklımla ellerim birbirlerine düşman olmasın ister insan.Bu şekilde yaşadığınız bir dakika,imkanlar denizinde yüzdüğünüz on yıllardan daha etkileyicidir.Saatleriniz günler sürer..ne zaman bitecek bu çaresizlik diye bekler durursunuz.Elinizden beklemek dışında hiçbirşey gelmiyordur ama hayat bunu umursamamaktadır.Yüreğinizde fırtınalar kopar,her an yüzlerce volkan patlar..lakin çaresizliğin amansız girdabında bunu belli edemezsiniz.
Ruhunuz yücelerden gelen bir damla suya hasret bir toprak parçası gibi kuraklaşmıştır,yaşamak için sebepler aramaya başlarsınız.Sahili olmayan bir denizin ortasında kalmışsınız gibi kurtuluş ümidiniz kalmamıştır.
Böyle bir durumda iki şık önümüze çıkar..;çaaresizliğinizin faturasını birilerine kesmek en basitidir.Sorun onlardadır ve birileri engel olmasaydı herşey çözülebilirdi diye düşünmeye başlarsınız.Yaşadığınız yıkıntıyı karşıdakine yaşatarak,aslında çaresiz olmadığınızı göstermeye çalışırsınız.Tehlikesi de kişinin dayabilme gücüyle orantılıdır..ve bu şekilde ki çaresizlik zavallılık adını alır.
Diğerinde ise tüm çaresizliğine rağmen,asil duygularından vazgeçememe halidir.İşte tahribat bu insandadır.Sebepleri diğerlerinde görmez..sorun ya bende ya da bu iş böyle olmalı diye düşünür.Çaresizlik artık öğretmen sıfatını kazanmış bir büyük üstad olmuştur artık.O kişi artık,en büyük başarılarında bile çaresiz kalabilme payını unutmaz.Kaderin pençesini,en şidetlisinden yemiştir ve o kişinin duygularının tehlikesi,patlamaya uygun bir ortam bulduğunda herşeyi alt üst eder.Çünkü herşey bu yıkıntıyı hak etmiştir..artık o kişinin gazabından korunmak için Allah'a sığınmaktan başka yol yoktur.Durdurulabilme özelliğini kaybetmiştir,sebepler artık kendisinde toplanmış ve sonuç onun takdirine bırakılmıştır.Yazık olur insanlara da..yaptıklarına da.

Yazarken başım döndü @[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]..çok ciddi bir konu.

Elinize sağlık paylaşım için

__________________
''Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek''

Sizde çok güzel analiz edip , yorumlamışsınız yüreğinize kaleminize sağlık @[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]..

__________________
Yaşamı bir film gibi düşünmek lazım çeşitli içerisinde çeşitli rolleri barındıran bir film. Bu rollerin içerisinde ne artist , ne aktrist nede figuran olmalı insan. Senarist yönetmen olmalı kendi yazıp kendisi yönetmeli kendi yazdığımız bir film olmalı hayat. .

Rabbim Sen bizi zehirli duygulardan arındır..

__________________
Yaşamı bir film gibi düşünmek lazım çeşitli içerisinde çeşitli rolleri barındıran bir film. Bu rollerin içerisinde ne artist , ne aktrist nede figuran olmalı insan. Senarist yönetmen olmalı kendi yazıp kendisi yönetmeli kendi yazdığımız bir film olmalı hayat. .

Dualarla sev derdi MEVLANA..
Dualarla sev ki,
Aşkın imana gelsin..
Hakiki Aşkı tatsın yüreğin..
O zaman biz de dualarla sevelim gelin hadi..
Ya Rabbi gönlümüze senin sevdiklerini düşür.

__________________
Yaşamı bir film gibi düşünmek lazım çeşitli içerisinde çeşitli rolleri barındıran bir film. Bu rollerin içerisinde ne artist , ne aktrist nede figuran olmalı insan. Senarist yönetmen olmalı kendi yazıp kendisi yönetmeli kendi yazdığımız bir film olmalı hayat. .