Evet, sözlerimin ilk satırına hey yy! Aşk nerdesin diye başladım. Hani kimileri aşkın tarifi olmaz der…

Belki tam olarak anlatılmaz ama: yaşanır yaşarken anlarsın aşkın var olduğunu her insan kendine göre bir yorum yapar.

Kimisi aşk kapısını çalar çaldığının farkına varmaz.

Kimisi ise âşık olduğunu sanır ama bir hevestir, kimisi ise bir aşk yüzünden bütün hayatını harcama noktasına getirir.

Peki, aşk var mı? Aşk tabiî ki var. En büyük cinayetler aşk yüzünden işlenmiştir. Bir sürü yuvalar yıkılmıştır aşk yüzünden.

Aşk da maddiyat, çıkar, yoktur aşk bu duygulardan yoksundur aşk madde değildir.

Bazen ise iki dost, aşk yüzünden dostluğunu bitirmiştir. Aşkın insanlara yaptırdıkları belki saymakla bitmez.

Hayatta bazen aşk insanın karşısına bir kes çıkar bazen ise çok…

Çok çıkan bir aşk, aşk değildir zaten aşkın çoğu olmaz.

Aşk az çıkar insanın karşısına çok sevdim denilir.

Bizim insanlarımız aşkla, sevgiyi karıştırır oysa: sevgi zamanla oluşur çok seviyorum dersin, fakat anneni de seversin, arkadaşını da seversin, ama aşkın getirdiği sevgi farklı bir sevgidir.

Hey yy aşk dedik nerdesin? Aşk hala bir yerlerde bozulmadan yaşanıyor. Aşkını anlamlı yapanda, değer verende sonuna kadar gidende biz insanlarız.

Aşk tarifini her kes hissettiğine göre yapıyor dedik ya…

Birde ben yapayım dedim, sevgili okurlarım.

Hani yediğin, içtiğin, gezdiğin her yerde o vardır, onun cansız hayali ile bir mecnun gibi gezmeye başlarsın.

Gözleri aşk kör eder derler… Eski insanlarımız bu doğrudur. Onun uykulu hali de en çirkin, bakımsız hali de senin gözüne güzel gelir.

Her baktığında içinden ılık rüzgârlar akar tarifini veremezsin, o ılık rüzgârların.

Hep yanında istersin, konuşmak, yürümek, uyumak, her yerde, her nefes aldığında aşkını istersin.

Bazen konuşurken karşısında kekelersin, sesin titrer, nedensiz yerlerde heyecanlanırsın.

Aşk onu kendinden bile kıskanmaktır. Aşk kaybetme korkusu ile yaşamaktır.

Aşk vazgeçmemek demektir, bazen ise onun mutluğu için vazgeçmek demektir. Her şeyi göze almak demektir, aşkın için mücadele vermektir,

Bazen ölmek demektir, Azrail gelip sorsa aşkının canını alacağını söylese alma benimkini al deyecek kadar fedakârlık da bulunmak demektir. Bir aşkı bembeyaz yaşamak da hiç kirletmeden, yıpratmadan bizim elimizdedir. Aşk insanın içine alev gibi düşer o alevi körüklemek sürekli gündemde tutmak yine biz insanların elindedir.

Belki aşkı şimdiki zaman da azaldı, bitmeye yüz tuttu, aşkı öldüren de yaşatan da yine insanlar, fındıkkabuğunu doldurmayacak sebeplerden dolayı biten aşklar…

Arkasından yüreğinde kapanmayacak yaralar açan aşk,

Aşk mı suçlu, yoksa biz insanlar mı? Tabiî ki biz insanlar suçluyuz, aşkı var edende yok edende biziz, aşkın tek suçu var olmasıdır…

AŞK olmasaydı yukarıda tarifi zor olan duygular yaşanmayacaktı. O zaman aşka teşekkür edelim, şu dünya nimetleri ve duyguları içinde en güzeli olduğu ve bize hiçbir şeyin onun hissettiremediği o nadide duyguyu verdiği için, yaşattığı için, diyerek ve aşkınıza sahip çıkın diyerek bu haftaki yazımızın da sonuna geliyorum.

Sevgiyle kalın…

HEYYYY AŞK!

Hey aşk kaç kişiyi ağlattın.

Kaç kişiyi öldürdün.

Sen öyle güçlüsün ki…

Hangi kalp senin kudretinden üzülmedi.

Hem mutlu ettin, hem üzdün.

Kaç kişiyi geceleri uykusunu çaldın.

Hey aşk kaç yuva yıktın.

Kaç çocuk annesiz büyüdü.

Kaç çiçek soldu.

Kaç yürek sevmemeye yemin etti.

Kaç kişi seni oyun etti.

Hey aşk sen bu dünyada ikinci ulu ve büyüksün.

Kaç kişi senin yüzünden kara sevda oldu.

Kaç kişi ayrıldı sevdiğinden.

Hey aşk sana kimler küstü…

__________________
Yaşamı bir film gibi düşünmek lazım çeşitli içerisinde çeşitli rolleri barındıran bir film. Bu rollerin içerisinde ne artist , ne aktrist nede figuran olmalı insan. Senarist yönetmen olmalı kendi yazıp kendisi yönetmeli kendi yazdığımız bir film olmalı hayat. .