|
| |||||||
Serbest Kürsü kategorisinde açılmış olan nasibi olan hisseder.. konusu , ...
  |
| | LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
19.09.2012, 02:24
| #1 (permalink) |
  |  nasibi olan hisseder.. durup düşünürken öylece ve içime çekerken şehrimi bu sığ gece de zihnime düştü birden bir soruve oynadı kalemve doldu kağıt "nasibi olanlar hisseder" eğer düşmüşse gölgesi bile aşkın zihne ve ya hayata sormalı her insan kendine ilk evvela Aşk Nedir? Sevmek, sevmeyi becerebilmek, kırıp dökmeden, incitmeden, esip gürlemeden, usul usul sevmek Sevebilmek öyle ki onsuz olmamalı, ondan başkasıyla yaşayamamalı… Sevmek öyle ki o olunca değişmeli her şey, onun dışında her şey bitmeli, sadece o olmalı… Adı geçince renk değişmeli, görünce eller titremeli, dizlerin bağı çözülmeli, nefes buz kesmeli, beden bu ateşte yanıp erimeli… Öyle sevmek işte… Öyle deli sevmek… Onsuz her nefes hasret olmalı, Rüzgâr kokusunu taşımalı, güneş ışığını ondan almalı… Öyle deli sevmek; onsuz, ondan başkasıyla sadece acı olmalı… Ondan bir tebessüm dünyaları bağışlamalı… Ondan bir ters bakış dünyaları yıkmalı… Öyle deli sevmek ne olursa olsun onu düşünmekten vazgeçmemek… Hep o olmalı, hayata katılmalı, adını anarken dudaklar yanmalı, sarsılmalı beden, adını yazarken titremeli kalem Onsuz kokusuz olmalı, portakal acı, turşu yok olmalı… Bir anlamı olmamalı Öyle deli sevmek Sevebilmek ama usul usul, karşılık beklemeden sevebilmek, almadan verebilmek gönlü… Öyle deli sevmek işte Bu kadar sevgiyi buncağız yüreğe taşımalı, kazımalı Öyle sevmek… Herkes sevemez ki… Aşk Kays’a değil Mecnun’a göredir! Kays, Leyla’dan yüz bulamazsa oturur ağlar… Mecnun’a ise fark etmez… O Leyla’dır ya mesele bitti… Mecnun bir ters bakışa kızıp vazgeçebilir mi? Öyle sadık olmak Mecnun’un işi… Unutmalı her şeyi, herkesi Öyle deli öyle kara sevmeli… Mecnun’un çölü, Ferhat’ın dağları gibi… Öyle yürek vermeli… Öylece dalmalı Ahmet’in gözlerine Öylece yanıvermeli Ayşe’nin üşüne Öylesine bir zamanda öylesine bir yerde çarpılıp düşmeli… Aşk o olmalı, gayrısı olmadan sadece o olmalı… Aşk budur da sorarım size; Kaç tanesi buna değer? Kaç Ahmet, kaç Kays bu kadar aşk eder!? Kaç Leyla, kaç Aslı böylesine mahveder! Kaçı sadık kalır? Kaçı bekler çölde? Kaçı uğrunda geceleri-gündüzleri kaybeder? Kaçı sever böyle! Adam gibi… Her aşk ölümsüz değildir Bir çift kömür göze âşık olanların aşkı; aşk-ı bedenidir Benden gibi; fani, geçici, çürümeye mahkûm… Aslolan aşk-ı ruhidir Böylesi aşklar ruha benzer; görülmez, tutulmaz ama asla, ölmez asla unutulmaz! İnsanların ruhu titremeli, sarsılmalı, yanmalı Ruh ise aramaz kara yağız delikanlıyı, ela gözlü Leyla’yı… Ruh gözleri görmez, üşleri duymaz, elleri hissetmez Ruh, ruha gönül verir Ruh mükemmeli arar Kaç Leyla’nın kaç Kays’ın böylesine ruhu vardır… Kays Leyla’ya tutuldu Mecnun oldu… Mecnun Leyla’yı unuttu Mevla’yı buldu… Tüm bunlar, tüm bu yürek sıkışmaları, kara gözler, ince beller… Hepsi basamak, hepsi dönemeç Ruh parçadır… Bütüne hasret bir parça… Ruh tamamını arar gördüğü her güzelliği O sanır… Her Leyla’ya bakışı tamamını aramak içidir… Leyla diğer yarıdır, bütünse başka! Sevilmeye layık ancak O’dur Adı geçince kalplerin titremesine layık ancak O’dur… O’dur seni çok seven O’dur sana merhamet eden O’dur seni yaratan O’dur sana nefes bahşeden O’dur sana yürek veren O’dur seni nimetleriyle sevindiren O’dur cennete davet eden O’dur şeytana kanma, cehenneme gitme diyen O’dur kollayan, koruyan, esirgeyen ve bağışlayan O’dur sayısız nimetler veren O’dur… Her şey O’dur… O her şeydir… O âlemlerin Rabbi Allah-u Teâlâ’dır Leyla’yı yaratan da O’dur Kays’a bu yüreği verende… Tezat değil aslında Hikâye malum; Talebe, mürşide gider “Müridiniz olmak istiyorum” der Mürşit; “Sen hiç (Leyla’ya) gönül verdin mi?” “Hayır efendim” “Git sevde gel” der… “Gönlün bir beşerde ısınsın ki yüreğin O’nun aşkına hemen dayanamaz” Sevmeyi öğren ki O’na kusur işleme… Sevebilmeyi tanı ki, O’na aşkların en güzelini sun… Aşk güzel, zor ama güzel Nasıl zor olmaz ki! Talip olunan Leyla uğruna Kays çöllere düşmüş… Elbet ki O’nun aşkı adamı deli divane edecek… Elbet ki gencecik aslan parçalarına eşi, dostu bıraktıracak… Onları dağlara çekecek! Gönlünü gerçek sahibine verenler ya cihad safında şehadetle aşklarına ŞahiT olacaklar ya rahle başına çöküp “bismi” de, “b” de kaybolacaklar… Nasıl bir şey bu… Ne kadar güzel ve ne kadar da zor Ne kadar da yakıcı bir kor Tutsam ellerim yanar, atsam yüreğim üşür Yanmaya razı olmak… Ateşlere göz yummak… Hz İbrahim gibi atılmak yangına O’nun uğrundaysa ateş, bahçesine bürünür O’nun uğrundaysa Kızıl deniz yediye bölünür O’nun uğrundaysa Hz Yusuf zindana razı olur O’nun uğrundaysa, O’nun içinse her zulme razı olunur, diller lal kesilir… O’nun için zumla razı olunur amma O’na ve Resulüne dinimize tek laf gelirse tüm zulme kafa tutar secdeye âşık başlar! Öyle bir şey ki… O’nu sevmek için yaratıldık ne yazık ki bize şah damarından yakın olana, sahralardan uzak kaldık! Hep O’nla olmalı, “halk içinde Hak’la olmalı…” Böyle sevmeli işte… O’nun aşkıyla yanmalı ama tutuşmamalı O’nun aşkıyla yanmalı bir baba, gönlü O’nun la olmalı ama evladına aş getirmeyi unutmamalı O’nun aşkıyla yanmalı bir anne, gönlü O’nun la olmalı ama Yemek yapmayı unutmamalı, evladına bakmayı, eşine gülmeyi unutmamalı Dostluklar O’nun için kurulmalı O’nun için ticaret yapmalı Leyla’lar O’na vesile olsun diye sevilmeli… Vazgeçeceğimizi bile bile Leyla’ya gönül vermeli ama gönlü gerçek sahibinin aşkıyla yakarken Leyla’yı incitmemeli, kırıp dökmemeli… Rüzgârda O’nu hissetmeli… Gözler O’nun kelamı olduğu için şevkle Kur’an okumalı Alınlar O’nun la kavuşacağı için secdeye tutkun olmalı… Hayat O’nun için olmalı Aşk bu ya Sevilen emin olmak istiyor ( kalplerin özünü ancak Allah bilir__burada ki metin mecazdır) sürekli deniyor, sürekli bakıyor… Ey gözlerim sakın meyl etmeyin Kays’ın karakaşına, Leyla’nın ela gözlerine Gözler neye bakarsa gönül ona meyl eder… Gözler Kuran’a bakmalı, kâinatı “O’nun adıyla…” okumalı… Gönlüm sakın tabi olmayın nefsime Ki “kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur” Sakın Rahman’dan gafil olma… Aşk işte… O’ndan gafil her nefes zehir Aşk işte… O’nu anmadan atan kalp yük işte… Aşk işte… Sorma… Aşk işte… Her gönle farklı düşüyor… Kimi dayanamıyor alıyor eline silahı O’nun dini için savaşıyor, hep gözlüyor Azrail’i… O’nun için çarpan kalp, O’nun için vurulurken gelmeli ölüm… Böyle ölümlere hasret ömrüm… Aşk işte… Aşk! Aşk olacak aşk, aşk’sız olmaz… Halk içinde oturacaksın amma Hak’tan ayrılmıcaksın… ( o zaman ne dedikodusu, ne hırsızlığı, ne arsızlığı…) En çok seven en çok imtihan görür! En iyi seven en iyi ölür! Aşk zor… Zor ama güzel YA HAKKI SÖYLE YADA SUS ,SUSMANDA KONUŞMANDA HAK İÇİN OLSUN
__________________ Yaşamı bir film gibi düşünmek lazım çeşitli içerisinde çeşitli rolleri barındıran bir film. Bu rollerin içerisinde ne artist , ne aktrist nede figuran olmalı insan. Senarist yönetmen olmalı kendi yazıp kendisi yönetmeli kendi yazdığımız bir film olmalı hayat. . |
 |  |
|
21.10.2013, 11:40
| #2 (permalink) |
 | Cevap: nasibi olan hisseder.. Sadece konu başlığı heerşeyi anlatmaya yeter..
__________________ ''Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek'' |
| | |
|
| Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
| Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| | SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |
Normal
