Yıl; 2008'di…

Bembeyaz karlar üstünde karşılamıştık seni
Örteceğini ummuştuk,
sevmediğimiz istemediğimiz ne varsa..

Sadece serçelerin aç kalmaması için
Kar üstüne kırıntılar serpmiştik
Kıyamamıştık o minik yüreklere..

Ayaklarına örtü bulamadığımız
Çıplak ayaklı öğrencilerimiz vardı..
Ummuştuk yine..
Umutlarımız vardı,
Olabilmesi mümkün görünen her şeye..

Suç kimdeydi bilinmez..
Belki biz insanlığımızı yapamadık
Her şeyi sana yıktık, postaladık ve bekledik..
Kara toprak yine karlarla örtülüyken,
Bembeyazken her yer…
Umutlarımız dondu,
Buz sallandı sarkıtlardan beyinlerimiz üstüne
Umutlarımızla beraber bizlerde donduk,
Kaskatı kesildik..
Boğazımızdan geçen lokma geçmedi bir süre..
Göz pınarlarımıza hakim olamadık..
Hayır, hayır, hayır..
Biz yapamadık..
Sadece ellerimizdeki kaşık düştü elimizden…
Sadece cılız bir "eyvah" çıktı dilimizden..
Küçük çıplak ayaklara çorap dahi almaktan aciz iken,
Yanı başımızda,
Filistin'de,
Gazze de,
Çocuklar ölüyordu analarının kucaklarında,
Televizyonların canlı nakillerinde
Üstüne yıkılıyor bombalardan nasiplenmiş duvarlar
Şahadeti tadıyor bebeler
Uyurken…
Yas tutuyor analar, babalar…
Kararıyor yarınlar…
Elimizden gelen, lanet okumak sadece
Topu topu, tükürükle boğulacak kadar olan
Bir avuç insanlıktan nasipsizlere…

Seni hiç sevmedik iki bin sekiz…
Krizine bile katlandık…
Katlandık ve katlanıyorduk…
Sen bizi şaşırttın,
Ağlattın…
Ve giderayak
Kar üstüne kan damlattın…

İpleri hep Bush'tun eline verdin,
Kukla gibi birilerini oynattın…
Tamam, sen suçlu değilsin,
Suç bizde ama…
Neden gelirken belli etmedin?
Yangın üstüne yangın,
Ateş üstüne ateş…
Hep saklandı bizlerden,
Çıkınca yakıveren güneş..

Kar üstüne kan damlattın giderayak
365 gün zalime tuttun çanak…
Devir devrildi umutlarımızda..
Çizgiler daha bir derinleşti alınlarımızda..
Bir avuç fitne-fücura
Teslim ettin ömrünü 365 gün…
Çığlıklar arttı eksileceğine,
Göz yaşları çoğaldı kesileceğine..
Dualar yerleşeceğine
Lanetler kapladı yüreklerimizi…
Döküldü dillerimizden akan kanların üstüne…
Yetmedi,
Yetemedi…
Kapatamadı dillerden dökülenler,
Kırmızı kanlar düştü karlar üstüne..
Ve kıpkırmızı kaldı..
Tıpkı ellere yakılan kınalar gibi..
Gözlerimizden döküldü kanlar üstüne..
Yapanlar yaptığından utanır belki diye ama…
Pişkinlik sardı kösele suratları…

Biz sadece lanet okumakla kaldık…
Elimizden kaşık düştü görüverince..
Lanetler dolandı dilimize

Ve bugün…
Yeni bir yıl geldi…
O da bir sürü umutlar getirdi kendi aklınca…
Toprağa düşmüş bebelerin akan kanlarının üstüne
Umutlar serperek sözde…
Kanlı katilin yakasına yapışabilecek mi bakalım…
Biz yine her şeyi yeni gelen yıla bırakalım
Kendimiz sadece olanların seyrine bakalım..
Televizyonlar veriri nasıl olsa
Kanlı yayınla,
Yani canlı yayınla..

Hiç iyi bir şey yapmadın eski yıl…
Üç buçuk soysuzun elinde oyuncak oldun…
Kan damlattın bembeyaz karı üstüne…
Giderayak…
Dondurucu soğukta umutlarımızı yaktın…
Ağlatarak…
Kan bıraktın gözlerimizde yaş yerine
Ve seni yazdık,
Aklımızın en kuytu yerlerine…
Gelecek yıla sakladığımız ümitlerimiz
Heveslerimiz
Hayallerimiz…
Hepsi dondu alev alev yanarken…
Ve seni bize kötü gösterenleri
Rabbimize havale ettik…
Dualarımıza kattık yaralı yürekleri…
İçimize gömdük
Ham hayalleri, hevesleri…
Boncuk gözlü ağlayan çocuklar aldı
Gülen yüzleri..

Keşke herkesin sözüne aldanmasaydın
Bakmasaydın imansızın sözüne…
Yıkmasaydın dünyaları
Yakmasaydın umutları
Barış ve sevgi adına ne varsa
Kandırdılar seni…
Aldattılar
Ve…
Bembeyaz getirdiğin umutların üstüne
Kendini sözüm ona insan sayanlar…
Özgürlük adına,
İnsanlık adına,
En önemlisi…
Barış adına
Kan damlattılar…
Sen seyrettin,
Ben seyrettim…
Dünya seyretti…
Hem de canlı canlı
Yani kanlı kanlı…

Lanet okuduk gönülden..
Ama yetmedi
Yetmeyecek…
Bu kan Filistin'de dinmedikçe,
Benim feryadım da dinmeyecek…
Herkesin yaptığı hesap gün gelip bitecek…
Rabbimin hesabı başlayacak…
O zaman herkes birbirinden kaçacak..

Senin kar üstüne sıçrattığın kan
Dualarla yıkanacak..
Orada akan bir damla kan,
Yerde kalmayacak…
Yahudi tohumunun ektiği kin tohumları
Emin ol tutmayacak..
Bütün dünya bu günü
İnan lanetle anacak..
Ve sen de payını alacaksın iki bin sekiz olarak
Tarih seni hep kar üstüne damlayan
Kan ile anacak…

31.12.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara

__________________
Hayatı ŞiiRler le yaşarsanız, ŞiiR gibi yaşarsınız...