Bu Bayram...

Hüzün gözlerimden kalbime indi
Saati geçmişe kurdu bu bayram
Yüzüm közlerimden gönlüme indi
Yüreği derinden vurdu bu bayram

Ben girerdim eve bayram gelirdi
Yavruların gözbebeği gülerdi
Gönül çoşar, hep iyilik dilerdi
Rabbimden bizlere sırdı bu bayram

Bir bakardım bayramlıklar giyilmiş
Hanım dâhil el öpmeye dizilmiş
Sanki bayram aileme yazılmış
Gerçekti şüphesiz vardı bu bayram

Nasip olmuş ise kurban keserdik
Pay eder yoksula, ikram ederdik
Sofrayı çevirir beraber yerdik
Görünmez günleri gördü bu bayram

Sefer çıkar büyüklerin evine
Yoksul, düşkün bu bayramda sevine
Ümmetin bayramı döner düğüne
Kaç yaralı gönlü sardı bu bayram

Sonra neler oldu? Değişti düzen
Evlattı her bayram atayı üzen
Bir sene önceden tatili sezen
Kalbime sorular sordu bu bayram

Nesil bir hoş oldu para kazandı
Paraya atlarken sanki sazandı
Zannetti ki kaderleri yazandı
Ümidi dibinden kırdı bu bayram

Bazısı aşk ile direndi durdu
Paslı yüreklere sorular sordu
Aldığı cevapla yıkılıyordu
Gönlüme oturan kordu bu bayram

Cıvıklaştı insanların dumuru
Toprak emer iken onca yağmuru
Un koydu, suladı… yaptı hamuru
Dünya teknesinde kardı bu bayram

Yazdım amma bayram, bayram olmadı
Devran değiştikçe dostum kalmadı
Hangi dost kalbime delik delmedi?
Belki son günümde yordu bu bayram

Şu anda ömrümün sonlarındayım
Belki son nefesin tonlarındayım
Zorlandığım yolun “en”lerindeyim
Belli ki ömrümden zordu bu bayram

11.09.2016
Necati ŞİMŞEK
Ankara

__________________
Hayatı ŞiiRler le yaşarsanız, ŞiiR gibi yaşarsınız...