Bilmediğim duygular arasında çıkışı bulmaya çalışıyorum.
Gömülü Kaldığım Bir Duygu var.
Duygunun vermiş olduğu tuhaflık bedenimi sararken nedenleri arıyorum içimde.
Mutluyken neden bir hüzün vardı ki içimde?
Bilmiyorum..

Gülüyorum..
Çünkü bir huzur var bilmediğim.
Bir huzur varken bu sıkıntı ne diye.
Mutluluk varken,mutsuzluğu neden hissediyorum?
Çıkmaya Çalıştığım bu durumun içerisinde tekrar başa dönüp aynı şeyleri sayıklıyorum.

NEDEN..?

Geceleri yalnız yatmaya korkar oldum.
Sanki hep birileri varmış da ben şimdi korkuyorum..
Düşünüyorum da ben hep yalnızdım.
Bu Korku ne diye?

Gözyaşlarımın kuruduğunu düşünmüşken hiç ummadığım bir vakit ne diye akıyorlar?
Gözyaşlarım damalrken hala bir mutluluk var.
Çıkamıyorum bu karmakarışıklılığın İçinden.

Peki Ama NEDEN..?

Bilmecelerde kaybolan duygularımı bulamıyorum.
Bulamıyorum nedenli nedensiz ağlayışlarımı.
Bir duygum eksik.
Peki ama ne?

Kayboluyor ben bulamadıkca.
Terk ediyor beni yavaş yavaş.

24//11//2012