|
Sizin Şiirleriniz kategorisinde açılmış olan Kopuk uçurtma. . konusu , ...
| LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
02.01.2013, 01:27 | #1 (permalink) |
Aktif Üye
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Kopuk uçurtma. . Yağmura ıslatıp, çamurdan sakınırken avucumuzu habersiz mi koparacaktı uçurtmamızı rüzgar. Çisil çisil kaybolan bir şehrin, karanlığa dökülen tanelerine mi açılacaktı pencerem. . İlk defa camdan bakan bir çocuğun, gözleri olmaktı oysa seninle yan yana durmak. Karmakarışık olan duyguların arasında, söyleyeceklerimi ellerinden toplamak. Birazcık su versen kurtaracaktın belki bizi, kuruttuğu çiçekleri, astığı duvarlarda unutan sevgilim. Şimdi seni kaybediş çığlıklarını, odasında tek başına sessizliğe nasıl duyurabilirim. Kimden öğrenirim bilmiyorum gidişinin devamını. Ayrılığın iki ayrı noktasında tutup, yalnızlığın ilk söylenen notalarına, karalayabilir mi sence hasreti zaman. . .
__________________ hala saklı bir yerde o görmediklerin o bilmediklerin, içimdeki acılar... hala kaldı bir yerde o hissetmediklerin, hiç sezmediklerin, içimdeki aşk... |
02.01.2013, 10:01 | #2 (permalink) |
| Cevap: Kopuk uçurtma. . Ayrılığın iki ayrı noktasında tutup, yalnızlığın ilk söylenen notalarına, karalayabilir mi sence hasreti zaman. . .
__________________ |
Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |