Bayım.!
Sizi artık tanımıyorum..
Eğer bana Şizofreni bir hasta muamelesi yapmış olmasaydınız;
Gözlerinizin ne kadar güzel olduğunu, uğruna ömrümü vere bileceğimi söylerdim. Sesinizin büyüsüne kapılıp, teninize dokundum..
Kokusuyla kendimi avuttum diye..
Sokak kadını muamelesi yapıp.. Utanmam gerektiğini söylemenizde cabası..! Bayım..!
Şu kısacık zaman diliminde hergün size ``Seni Seviyorum`` diye haykırdım.. Dilimden adınızı düşürmediğim tek bir saat geçmedi.
Sizi; Sevdim.. Herşeye rağmen.
Size İnandım bayım.!
Sizin oldum diye utanıcak değilim..
Yazık ki; Beni nasıl gördüğünüz belli.
Bayım;
´´Aşk' insanın karşısına bir kere çıkar..
Ya, ona sahip çıkarsın..
Ya, kaybedersin.. ´´
Ben ``Kayıplardandım.``
Çok şey öğrendim sizden; Asla kimseyi ölürcesine sevmiyeceksin..!
Katmayacaksın geceni, gündüzüne..!
Ağlamayacaksın.!
Bayım.!
Ben size Taptım..!
Bedenimi değil.! Ruhumu teslim ettim size.
Sizse bunca şey yetmedi ``anor/mal`` dediniz. Sustum..!
Bayım.!
İnsan hayatta neler yaşayacağını kestiremiyor...
Şu ana kadar yaşadıklarım bunun ispatıdır.
Kusurlarımı yüzüme vurmanız, bunu bariz bir şekilde açıklıyor.
Bayım..!
Ben, sizin hiç bir açığınızı görmedim..!
Kör olmuştu gözlerim.
Boyunuz, Tipiniz bir çok özelliğinizi görmezden de geldim.
Oysa ki; Dünya'nın en yakışıklısı da değildiniz...!
Ama Bayım..! Bir zamanlar benim diniz.
Ben sizin çok kişilikli yüzünüzü, aramıza bir ´´Siz´´ kadar mesafe görünce fark ettim. Şeref; insanın yaşanmışlıklarında aranmaz, bunu iyi bilmelisiniz. Kimse kaderini elleri ile yazamaz. ´´Şerefsiz´´ dediniz.
Duymamazlıktan geldim.
Şeref; yürekten gelir.
Bayım; Benim yüreğim, yufkadır...!
Öyle ki; Sizin gibi birisini Hala seviyor...!
Ama, Bana acımasız olmayı öğrettiniz.!
Sevmenin ne zamandan beri adı ´´Utanmak´olarak geçiyordu Bayım..!
Size kendimi açtım, tüm açıklarımı anlattım.
Hatamı, yalanımı Bütün ayıplarımla...
Bayım..! Siz aciz bir insana, nasıl aşşalık insan gibi davranırsınız.?
Bilirim siz, insanlara;
Bakarsınız...
Seçersiniz...
Gülersiniz...
Geçersizniz...
Bayım...! Eğriye, doğruyu öğretemedikten sonra nerde kaldı insanlığınız...!
Halbuki ben sizi sevmiştim Bayım.!
Vicdan, soldadır...
Rabbim, yukarda...
Sizde bilirsiniz Bayım...!
Sizi Onlara Emanet ediyorum..!
Gidiyorum..!


Mavi`



Şiir kesinlikle bana aittir. Her ne kadar başkaları tarafından paylaşılsada
Hukuki olarak isimsiz yayınlanması yasaktır.

Bayım..
Nefesinizi içime çektiğimden beri yokluğunuz bana ölüm emri..
Aslında beni bir tek siz anlamıştınız
Aramızda bir "siz" kadar mesafe olmadan önce..
Zaman zamansız/ca avuçlarımın arasından sizi almadan önce..

Evet Siz Bayım..
Ömrümü verebilirdim size..
Sahi siz beni ne kadar sevdiniz..
Düş kırılığı yar/alarıma kaç kez el verdiniz..
Kaç kez kalbinizle dinlediniz beni..
Göz yaşlarımı kaç kez tuttunuz avuçlarınızla

Bayım..
Gün geçtikçe geçmeyen yaralar açtınız bende..
Sizce sükut'u dilime mi sürmeliydim yoksa yüreğime mi?
Nasıl susardı içimdeki çığlık..
Aylarca bir tek benim duyduğum
Bu ses nasıl susardı..

Bayım..
Yine bir akşam vakti..
Ankara'nın bilmediğim caddelerin birinde
Bilmediğim bir sokağı..
Gece yarısı
Siz yine pencere kenarında elinizde bir kadeh viski
Duyduğum sadece sesiniz ve nefesiniz..
Gözleriniz gök yüzünün koyu mavisinde..
Aynı gökyüzüne bakıp aynı yıldızı seçtik sizinle
Aramızda bir kaç şehir mesafe..
Sesiniz titriyor sonra..
Aşk'ı soruyorsnuz bana..
Ben susuyorum
Aşk..!
Sizi kelimemelere sığdıramamak
Elimi sol yanıma koyduğumda sizi hissetmekti
Bayım..!
Aşk..!
Yarla bir olmayınca yerle bir olmaktı..
Siz hiç kulaklarınızda sesimin uğultusunu duydunuz mu?
Çoğu gece kelimeleriniz dolaştı aklımın odalarında
Dört duvar birde ben..
Sizi anlattım duvarlara..
Halbuki siz yasaktınız bana..!
Adınız
Suretiniz
Sesiniz
Aşk..!Görmeden dokunmaktı size, Dokunmadan hissetmekti..
Aşk siz/diniz..
Aşk siz/sizdi.


Alıntı değildir.