Sitem

[Tibet]

Bazen susturamıyorum yüreğimin sesini
Boşuna diyorum, boşuna.
Ama olmuyor işte.
Biliyorum asla susmayacak

Anlayamıyorum şu insanı.
Neden tarihi kana bulanmış.
Ağlayan çocuklar geliyor aklıma
Ve lanet ediyorum paranın icadına.

Ha beyaz tenliyim ha siyah, ne fark eder
Deri rengine göre yargılandık
Kral olduk, köleye efendi olduk
Bir insan olamadık şu dünyada.

Soyuna göre değer gördü çocuklar.
Irklara ayrıldı işte o insanlar.
Hepimiz birdik ama ne oldu,
İnsan olduğumuzu unuttuk

Hiç sormadık biz neyiz?
Nereye ait’iz?
Cevabı hep hissettik içimizde.
Elbette doğadan geldik, ona döneceğiz.

Medyum olmaya gerek yok
Geleceğimiz görünüyor aslında
Gelecek ortada, yitip giden hoşgörü
Yok olan doğa, yok olan insan.



07.11.2013

Levent Ç.