Ne yazacağımı bilmiyorum ama beynimi yaz yaz diye kemiren bir ses sonucu buradayım genelde böyle olur zaten ben düşünmem önceden ne yazacağımı kalemim yazar okuyunca bazen ben bile şaşırıyorum .Az önce yine aynadaki çok bilmiş benle tartıştık yine yenildim iyi mi? Hep haklı çıkartıyor kendini onunla tartışmak yorucu yanıldığını kabul bile ettiremedim.
Ama tek bir yerde anlaşıyoruz bugünler de oda çoğu şeyden vazgeçmiş durumda en azından artık ısrarcı değil bazı konularda.
Bir mezarlık bir cenaze arabası gördüğümdeki duygular bugünlerde hep içimde gözlerimde canlandırdığım ölüm sahnem var hatta cenazemi bile hayal ediyorum şu aralar.Ne oluyor bana diye topluyorum kendimi ama boş bırakmaya gelmiyor beynim.
İçimdeki ufaklıkta gelmedi hala meraklanmaya başladım onu da mı öldürdüm acaba rüyalarımda.
Ne yapıyorum ben neden yapıyorum bilmiyorum.
Doktorunda dediği gibi tanımlyamıyorum hala kendimi.He bu arada şizofren Buse de çıkıp gelebilirmiş öyle dediler.
Bi o eksikti.
Gelsin severim onu da nasıl olsa oda Buse oda yaralı o da ben.