Alejo Carpentier

[Sultan ŞAH]

Alejo Carpentier

Uzun yıllar Havana'da doğduğuna inanılan Carpentier'in ölümünden sonra İsviçre'nin Lozan kentinde doğum belgesi bulunmuştur. Annesi Rus asıllı dil profesörü, babası ise Fransız bir mimardı. 12 yaşında Paris'e taşındıkları zaman Jeanson de Sailly lisesinde müzik okumaya başladı. 1920'lerde Küba'ya döndükleri zaman, mimarlık okumaya başladı ama tamamlamadı. 1922'de El Heraldo de Cuba ve La Discusión 'da müzik eleştirileri yazmaya başladı. 1923'te la Protesta de los Trece'te yer aldı ve diktator Machado rejimini eleştiren ve estetik devrimi savunan küçük bir grup olan Grupo Minoristas'a katıldı. Avance gazetesinin kurucuları arasındaydı(1927). Aynı yıl Azınlıklar Manifestosunu (Manifesto Minoristas) imzaladığı için komünist olduğu gerekçesiyle 7 ay hapse mahkûm edildi. Hapiste ¡Ecue-Yamba-O! romanını yazmaya başladı. Serbest kaldığı zaman Amadeo Roldán ile birlikte "yeni müzik" konserleri organize ettiler ve Stravinsky, Poulenc, Eric Satie ve Malipiero'nun eserlerini Küba'ya getirdiler. 1928 yılında Paris'e kaçarak, gazetecilik yapmaya başladı.
Fransa'da sürgündeyken André Breton, Paul Eluard, Louis Aragon, Jacques Prévert ve Antonin Artaud gibi sürrealistlerle tanıştı. Ayrıca tanıştığı Guatemalalı yazar Miguel Angel Asturias'ın mitoloji hakkındaki eseri yazım tarzını etkiledi. Çağdaş kültür konularında yazarak hayatını kazanmaya devam etti, bir yandan da Komünist Parti gazetesine katkıda bulundu. Fransa'dayken İspanya'ya çok sayıda ziyaret yaptı ve bu geziler sırasında Barok tarzını sevmeye başladı. 1937'de İspanyol İç Savaşı sırasında, Madrid'te faşizme karşı yapılan yazarlar konferansına katıldı.
1942'de eşiyle beraber Haiti'ye seyahate çıkarlar, bu yolculuk onun için lo real maravilloso, büyülü gerçek dediği Amerikan dünyasının yeniden keşfi gibi olur. 1944 Meksika'ya yaptığı yolculuktan sonra, müzik konusunda önemli araştırmalar yaptı. "Küba'da Müzik"(La música en Cuba) 1945'te yayınlandı. 1946-1958 yılları arasında Venezuela'da radyoculuk ve yayımcılıkla uğraştı.
Küba Devrimi olunca, 1959'da ülkesine dönünce, Eğitim Bakanlığında çeşitli üst düzey görevler yaptı. 1968'de Paris'in Küba Büyükelçiliği'nde Kültürel İlişkiler Ateşeliği görevine getirildi. Çeşitli gazetelerde yazmaya devam etti. Ülkesinde aldığı ödüllerden başka, "Cino del Duca", "Alfonso Reyes 1975" ve Cervantes (1978) gibi uluslararası ödüller de aldı. Kitapları pek çok dile çevrildi.
Üzerinde çalıştığı son kitabı Arp ve Gölge'nin yayınlandığını göremeden 1980'de Paris'te öldü.


Romanlar :

Ecué-Yamba-O (1933)
Bu Dünyanın Krallığı (El reino de este mundo) (1949) Haiti Devrimini anlattığı eser
Guerra del tiempo (1952) Relatos
Los pasos perdidos (1953)
El acoso (1956) Kısa roman
El siglo de las luces (1962)
El derecho de asilo (1972) Kısa roman
El recurso del método (1974)
Barok Konser (Concierto Barroco) (1974)
La consagración de la primavera (1979) .
Arp ve Gölge (El arpa y la sombra) (1979)

Denemeler :

Ensayo, investigación y periodismo
La música en Cuba (1946) Deneme
Tristán e Isolda en Tierra Firme (1949) Deneme
El amor a la ciudad (1956) Deneme
Tientos y diferencias (1964) Denemeler
Razón de ser (1976) Denemeler
Crónicas (1976) Makaleler
Bajo el signo de Cibeles (1979) Makaleler
Ese músico que llevo dentro (1980)
La novela latinoamericana en vísperas de un nuevo siglo y otros ensayos (1981)
Letra y solfa (1989) Makaleler
Visión de América (1998) Makaleler