Evrende Koloniler Kurmamız Mümkün mü?

**Paradox** · 23.10.2016, 17:44

Evrende Koloniler Kurmamız Mümkün mü?

Eğer evrende gerçekten de yalnızsak, Dünya’daki yaşamı başka gezegenlere de taşımalı mıyız?

Uzaydaki yaşam hakkında spekülasyonlarda bulunmak eğlencelidir(“Uzaylılar Bizim Varlığımızdan Haberdar mı?“). Fakat, ya uzayda yaşam yoksa? Enrico Fermi’nin yalnızlığımıza ilk defa dikkat çekmesinden bu güne tam 65 yıl geçti. Fermi’ye göre; gelişmiş teknolojik medeniyetin galaksiyi varlığı ile doldurması yaklaşık olarak 10 milyon yıl sürer. Bizim galaksimiz bu zaman diliminden 10,000 kat daha yaşlı. Peki nerede bu medeniyetler?

(Yukarıdaki resimde Dünya benzeri gezegenlerin büyüklükleri ve güneş sistemimize uzaklıkları beirtilmiştir.)

Yıldızlararası sinyallerini iletebilecek kapasiteye sahip gelişmiş medeniyetler, evrenin bir yerlerinde olmalı diye düşünüyor olabilirsiniz. Fakat, şu ana kadar böyle bir mesaj bize ulaşmadı. Yani, şu ana kadar bildiğimiz şey: yalnız olduğumuz.

Peki, farzedelim ki evrende yalnızız ya da aynı şekilde, kendimizi yalnız olarak tanımlayabilecek kadar izole olmuş durumdayız. University of Oxford’da Future of Humanity Institute’den (İnsanlığın Geleceği Enstitüsü) Anders Sandberg’e göre: ”Eğer evrendeki tek yaşam kaynağı olduğumuzu düşünürsek, yıldızlara yaşamı yaymanın büyük sorumluluğuna sahibiz. Eğer evrendeki tek zeki varlıklarsak, aynı şekilde bu zekayı yayma sorumluluğuna da sahibiz.”

NASA’dan gökbilimci David Grinspoon da bu görüşe katılıyor, fakat henüz bir ET (1982 de Amerika’da çekilmiş bir bilimkurgu filmindeki uzaylı karakter) bulma çalışmalarında da pes etmiş değil. ”Daha önce hiçbir türün sahip olmadığı güçlere sahibiz. Peki ya biz evrenin sahip olduğu en iyi türsek; peki ya aklın, zekanın, bilimsel kavrayışın ve teknolojinin evrendeki tek temsilcisiysek? Bu durum bahsi biraz daha yükseltiyor. Kendi medeniyetimizi muhafaza etme ya da sürdürme yükümlülüğümüz var.‘

Bu tabii ki kolay olmayacak. İlk olarak, nereye gideceğimize karar vermeliyiz. İnsanların Dünya’nın dışındaki herhangi başka bir yerde, hayatta kalıp kalamayacağını bilmiyoruz. Gökbilimci Royal Martin Rees’in de belirttiği gibi; Güneş Sistemi içerisindeki hiçbir gezegen, Antartika’daki ya da Everest’in tepesindeki kadar bile yaşama elverişli bir ortam sunmuyor. Fakat, bazı öncüler yine de gitmek istiyorlar. Milyarder Elon Musk da bunlardan birisi. Elon Musk, önümüzdeki 50 yıl içerisinde kendi kendini işletebilen bir koloniyi Mars’a kurmak istiyor.

İkinci olarak, ciddi bir itici güce ihtiyacımız olacak. Fakat, henüz bu gücün ne olabileceği ile ilgili bir şey bilmiyoruz. Üçüncü olarak, yıldızlararası toz ile mücadele etmenin bir yolunu bulmamız gerekiyor. Çünkü yıldızlararası toz, ulaşmaya çalıştığımız hızlarda seyreden bir uzay aracıyla felakete yol açacak çarpışmalara sebep olabilir. Dördüncü olarak, bir çeşit yapay yerçekimine ihtiyacımız var, aksi takdirde, personel muhtemelen ölümcül sağlık sorunları ile boğuşacaktır.

Hiç şüphe yok ki, böylesi bir kolonileşme projesinin başlatılması, şimdiye kadar hayal ve tecrübe ettiklerimizin çok ötesinde zorlukları karşımıza çıkaracaktır. Fakat, Sandberg ve diğer bilim insanları, bu zorlukların üstesinden gelebileceğimiz konusunda oldukça iyimserler.

Eğer kolonileşmeyi başaramazsak da, daha uzun bir oyun oynayıp galaksiye yaşam tohumlarını ”yönlendirilmiş panpermi” ile ekebiliriz. Bu fikir; mikroorganizmaların, yaşama uygun bir gezegene ya da uyduya çarpıp yaşamı orada başlattıktan sonra nihayetinde kendi kendinin farkında olan zeki türlerin evrimleşmesini sağlaması amacıyla uzaya fırlatılmasını temel alıyor.

Bilim kurgu yazarı Charlie Stross’un önermesine göre; zor koşullara dayanabilen izole edilmiş sporlu arke ve fotosentetik bakteri bu görev için uygun olabilir. ”Bu canlıları roketlere koyup, solar sistemin dışına fırlatabiliriz. Neredeyse hepsi telef olacaktır, fakat eğer her yüzyıl içerisindeki her sene yüzlerce ton spor uzaya fırlatılırsa, belki de birgün işe yarayabilir.”

Bu durumun bize bir iyilik yapmış olmaktan başka, herhangi bir geri dönüşü muhtemelen olmayacaktır. Fakat, Dünya üzerindeki yaşam belki de böyle başlamış olabilir. Yani, uzaydaki gelişmiş bir medeniyetin yaşamı başka gezegenlerde başlatmak için evrene fırlattığı mikroorganizmalardan evrimleşmiş olabiliriz. Eğer, Dünya üzerindeki yaşam böyle başladıysa, belki de bizim nihayi amacımız böylesi bir projeyi tekrar başlatıp evrenin başka bir yerinde yaşamı başlatmak olabilir.

Kaynak: NewScientist | Syf: 37 | 2 Mayıs 2015

23.10.2016, 17:44	#1 (permalink)
Paradox Özel Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Evrende Koloniler Kurmamız Mümkün mü? Evrende Koloniler Kurmamız Mümkün mü? Eğer evrende gerçekten de yalnızsak, Dünya’daki yaşamı başka gezegenlere de taşımalı mıyız? Uzaydaki yaşam hakkında spekülasyonlarda bulunmak eğlencelidir(“Uzaylılar Bizim Varlığımızdan Haberdar mı?“). Fakat, ya uzayda yaşam yoksa? Enrico Fermi’nin yalnızlığımıza ilk defa dikkat çekmesinden bu güne tam 65 yıl geçti. Fermi’ye göre; gelişmiş teknolojik medeniyetin galaksiyi varlığı ile doldurması yaklaşık olarak 10 milyon yıl sürer. Bizim galaksimiz bu zaman diliminden 10,000 kat daha yaşlı. Peki nerede bu medeniyetler? (Yukarıdaki resimde Dünya benzeri gezegenlerin büyüklükleri ve güneş sistemimize uzaklıkları beirtilmiştir.) Yıldızlararası sinyallerini iletebilecek kapasiteye sahip gelişmiş medeniyetler, evrenin bir yerlerinde olmalı diye düşünüyor olabilirsiniz. Fakat, şu ana kadar böyle bir mesaj bize ulaşmadı. Yani, şu ana kadar bildiğimiz şey: yalnız olduğumuz. Peki, farzedelim ki evrende yalnızız ya da aynı şekilde, kendimizi yalnız olarak tanımlayabilecek kadar izole olmuş durumdayız. University of Oxford’da Future of Humanity Institute’den (İnsanlığın Geleceği Enstitüsü) Anders Sandberg’e göre: ”Eğer evrendeki tek yaşam kaynağı olduğumuzu düşünürsek, yıldızlara yaşamı yaymanın büyük sorumluluğuna sahibiz. Eğer evrendeki tek zeki varlıklarsak, aynı şekilde bu zekayı yayma sorumluluğuna da sahibiz.” NASA’dan gökbilimci David Grinspoon da bu görüşe katılıyor, fakat henüz bir ET (1982 de Amerika’da çekilmiş bir bilimkurgu filmindeki uzaylı karakter) bulma çalışmalarında da pes etmiş değil. ”Daha önce hiçbir türün sahip olmadığı güçlere sahibiz. Peki ya biz evrenin sahip olduğu en iyi türsek; peki ya aklın, zekanın, bilimsel kavrayışın ve teknolojinin evrendeki tek temsilcisiysek? Bu durum bahsi biraz daha yükseltiyor. Kendi medeniyetimizi muhafaza etme ya da sürdürme yükümlülüğümüz var.‘ Bu tabii ki kolay olmayacak. İlk olarak, nereye gideceğimize karar vermeliyiz. İnsanların Dünya’nın dışındaki herhangi başka bir yerde, hayatta kalıp kalamayacağını bilmiyoruz. Gökbilimci Royal Martin Rees’in de belirttiği gibi; Güneş Sistemi içerisindeki hiçbir gezegen, Antartika’daki ya da Everest’in tepesindeki kadar bile yaşama elverişli bir ortam sunmuyor. Fakat, bazı öncüler yine de gitmek istiyorlar. Milyarder Elon Musk da bunlardan birisi. Elon Musk, önümüzdeki 50 yıl içerisinde kendi kendini işletebilen bir koloniyi Mars’a kurmak istiyor. İkinci olarak, ciddi bir itici güce ihtiyacımız olacak. Fakat, henüz bu gücün ne olabileceği ile ilgili bir şey bilmiyoruz. Üçüncü olarak, yıldızlararası toz ile mücadele etmenin bir yolunu bulmamız gerekiyor. Çünkü yıldızlararası toz, ulaşmaya çalıştığımız hızlarda seyreden bir uzay aracıyla felakete yol açacak çarpışmalara sebep olabilir. Dördüncü olarak, bir çeşit yapay yerçekimine ihtiyacımız var, aksi takdirde, personel muhtemelen ölümcül sağlık sorunları ile boğuşacaktır. Hiç şüphe yok ki, böylesi bir kolonileşme projesinin başlatılması, şimdiye kadar hayal ve tecrübe ettiklerimizin çok ötesinde zorlukları karşımıza çıkaracaktır. Fakat, Sandberg ve diğer bilim insanları, bu zorlukların üstesinden gelebileceğimiz konusunda oldukça iyimserler. Eğer kolonileşmeyi başaramazsak da, daha uzun bir oyun oynayıp galaksiye yaşam tohumlarını ”yönlendirilmiş panpermi” ile ekebiliriz. Bu fikir; mikroorganizmaların, yaşama uygun bir gezegene ya da uyduya çarpıp yaşamı orada başlattıktan sonra nihayetinde kendi kendinin farkında olan zeki türlerin evrimleşmesini sağlaması amacıyla uzaya fırlatılmasını temel alıyor. Bilim kurgu yazarı Charlie Stross’un önermesine göre; zor koşullara dayanabilen izole edilmiş sporlu arke ve fotosentetik bakteri bu görev için uygun olabilir. ”Bu canlıları roketlere koyup, solar sistemin dışına fırlatabiliriz. Neredeyse hepsi telef olacaktır, fakat eğer her yüzyıl içerisindeki her sene yüzlerce ton spor uzaya fırlatılırsa, belki de birgün işe yarayabilir.” Bu durumun bize bir iyilik yapmış olmaktan başka, herhangi bir geri dönüşü muhtemelen olmayacaktır. Fakat, Dünya üzerindeki yaşam belki de böyle başlamış olabilir. Yani, uzaydaki gelişmiş bir medeniyetin yaşamı başka gezegenlerde başlatmak için evrene fırlattığı mikroorganizmalardan evrimleşmiş olabiliriz. Eğer, Dünya üzerindeki yaşam böyle başladıysa, belki de bizim nihayi amacımız böylesi bir projeyi tekrar başlatıp evrenin başka bir yerinde yaşamı başlatmak olabilir. Kaynak: NewScientist \| Syf: 37 \| 2 Mayıs 2015 Benzer Konular Evrende gözlemlenebilen en büyük ve en küçük şey nedir?... 2 Boyutlu Evrende Yaşamak Nasıl Olurdu... Göz olmadan görmek mümkün müdür ? Evet Mümkün !... Ölümsüzlük Mümkün mü?... Affetmek Mümkün Mü?... Paylaş Share this post on Twitter Groach beğendi. Follow @Forumaski __________________ Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir; Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.