Hepsi Alıntıdır..


Mahidevran: Nereye böyle?
Hürrem Sultan: Hava çok güzel,dolaşıyoruz Firuzeyle.
Mahidevran: Cariyelerle mi arkadaşlık eder oldun artık?
Hürrem Sultan: Hayret! Ben dahi kibre düşmüyorken sana
ne oluyor anlamıyorum! Bir şehzaden var diye ondan
farkın olduğunu mu düşünüyorsun? Nihayetinde hala bir
kölesin sen. Oğlunu da hırslarının kölesi yapmışsın .








69.Bölümden

Mihrimah Sultan ve Taşlıcalı Yahya arasında geçen diyalog( Has Bahçede)

Mihrimah Sultan: Kime yazıyorsun bu şiiri?

Taşlıcalı Yahya: Ben mi? Hiç kimseye. Sizi rahatsız ettiysem bağışlayın.

Mihrimah Sultan: Yoo çekinme. Ben zaten öyle mühim biri değilim. Babam sarayda vazifeli. Onu ziyarete geldim.

Taşlıcalı Yahya: Sizin haneden mensubu olduğunuzu sandım.

Mihrimah Sultan: Nerde bende o talih. Hem sultana benzer bir halim mi var benim?

Taşlıcalı Yahya: Ne bileyim. Daha önce bir hanım sultanla karşılaşmadım.

Mihrimah Sultan: Karşılaşma zaten. Pek çekilmez oluyorlar. Hele Mihrimah Sultan. Adını duymuşsundur.Hünkarımızın tek kızı o . Bu yüzden de burnu pek havada. Sevimsiz. Aramızda kalsın çok çirkin.

Taşlıcalı Yahya: Yerin kulağı vardır. Duymasın bu laflarınızı.

Mihrimah Sultan:Umrumda bile değil.

Taşlıcalı Yahya: Sultanımız sizi ne yaptı da kızdırdı. Anlamadım doğrusu. Kendisi daha bir çocuk.

Mihrimah Sultan: Çocuk?? Olaki bir gün onunla karşılaşırsan, sakın böyle söyleme. Çok kızar. Daha birini dün zindana attırdı bu yüzden.

Taşlıcalı Yahya: Oldu. Bu öğüdünüzü aklımda tutarım.

Mihrimah Sultan: İyi edersin. Sen kimsin Vazifen ne Yoksa şair misin?

Taşlıcalı Yahya: Hayır. Askerim.

Mihrimah Sultan: Askerliğinde umarım bu şiir kadar kötü değildir.

Taşlıcalı Yahya: Sizin bir sultan olmadığınız o kadar belli ki... Zira onlar iyi bir şiiri anlayacak kadar zekidir.

Mihrimah Sultan: Öyle mi? o halde ben bunları bizzat Mihrimah Sultan'a gösterim. Bakalım beğenecek mi?

Taşlıcalı Yahya: Kendinize eğlenecek başka birini bulun.

Sultan Süleyman:
Bir kuş ...
Uçmak istiyor . Kalmış geride..
Kopmuş sürüsünden ..
Sevgiliye kavuşma azminden ..
Bak ; nasılda ıslak , çekingen ?
Diğer yarısına kavuşmak için kanat çırpıyor
"Aşka uçamadıktan sonra kanatlar neye yarar ?" der Mevlena
"Aşka vardıktan sonra kanadı kim arar ?" der Yunus.
"Aşka uçma, Kanatların yanar." der Şirazlı Sadi
Korkma Süleyman .. Sür elini ateşe !
Kül ol ki , yan ki , kavrul ki !
Ölmeden ölesin ..
Öğrenmelisin...
Hiç bir şey seni yakamasın ! Kavuramasın .
Hiç kimse bu masum , kahraman evlatlarımıza dokunamasın ,
Ölmeden ölmeyi bilmek Her daim diri olmaktır Süleyman
Her daim kıbleni vicdanından yana tutmaktır Süleyman.
Dön Süleyman Dön ...
Sudat olmadan, ateşte yanmadan , Fırtınada kaybolmadan
Götür evlatlarını evlerine
Dönmek kabiliyet değil, Olgunluktur Süleyman.