Sitem

Bu şehrin rüzgarı, istediğim gibi esmez,
Değerinden çok, değer verdiğim kimse.
İşte kadrimi bilmez, heyhat …
Aldığım nefes.
Yaşadığım delalet etmez.
Bu karamsar halimi görür herkes,
Bir, o yar görmek, bilmek istemez.
Biliyorum!,
Azrularım kalbimde möhürləndi.
Umutlarım terk edilmiş,
Bir kapı gibi, sertcesine kilitlendi.
Bu şair artık, kimsesizlendi gülüm teklendi.
Dertlerim ağır bir yük olup,
Omuzlarıma yüklendi.
Sevgi yüreğimde özlemle gizlendi,
Ey Sevgili!,
Her şeyi bir bir siliyorum …
Senli, sensizliyimi, bedbinliyime defin ediyorum,
Ve bu şehri terk ediyorum.
Ama unutmaya değil, unutulmaya gidiyorum.
Gidiyorum …
Önce ki yalnızlığıma, önce ki gamliyime,
Sen gelme nerdeyim, ne haldeyim bilme.

Xayal ÖLMEZ