İnsan sıvıdır girdigi yerin şeklini alır.
Kendisinde olan ve terkettigi şeyleri birer anı,evre olarak anımsar.
Geldigi noktada asla bir adım sonrasını sorgulama geregi duymazken bir önceki evreyi degerlendirirken son derece acımasız ve sahte rahatlıkların teklifiyle degersizleşir.

İnsan çogunlukla hafısasızdır.
Karşılaştıkları durum yada olguları içine dahil oldukları yaşamsal zorluklar ve karşısında sergiledikleri duruşları itibariyle şeyleri asla kendi öz psikolojik tarihselligi ile degerlendirmez düz bakar ve çogunlukla düz ve genelde mutlu olurlar yada sanarlar.

Evrensel düzeyde hakim anlayış olan bu eksik sorgulamalar ve çarpık asimetrik ruh halleri kişileri gereksiz melankoliye iter.
Kendi ve hayatları içinde yaşadıkları psıkolojık sosyolojık yada sosyopolıtık dunya ya karşı empati ve paradigma kurmaktan uzaklaştırır.
Kişiler artık birer ögütücü yıkım araçlarıdır.

Duygusuz totalde altı boş aforızmalara sahıp gereksiz melankoli hatta ve hatta hasta bir nihilist kendinde yaşam geregi duymayan yürüyen bir mutfak robotu olmuştur.

Derhal bulundugunuz yerden uzaklaşınız!

Dipnot ; Alexis Carrel'in dolu doluya bir sözü vardır !
''İnsan ancak düştüğünü fark ederse,ayağa kalkar''

__________________