Ve başladı anlatmaya...
__ 20 yıl öncesinde bir trafik kazası geçirdim ve beynimden büyük bir hasar aldım. Neredeyse 1 yılı aşkın bir süre yoğun bakımda kaldım. Artık doktorlar benden ümitlerini keşmişler ve ailem ümitsiz bir şekilde ölüm haberimi beklerken birden bütün vucüt fonksiyonlarım hızlı ve suratli bir şekilde iyileşmeye başlamış ve herkez bir şaşkınlık, hüzünle mutluluk karışımı bir duygu içerisine girmişler. işde mucize bu olmalı diyerek hep birlikte ağlamaya başlamışlar. Gözlerimi açtığımda sizin görüntünüz vardı öylece durmuş bana bakıyordunuz
Dedi ve afalladım birden ----fakat nasıl olabilir ki böyle birşey sizi hiç görmediğimi ve tanışmadığımızı söylemiştim.
bu sözlerimin ardından devam etti.
___Evet haklısınız siz beni daha önce hiç görmediniz ancak ben yogun bakımdayken sizi gördüm yanyana oturuyor elleriniz ellerimde gözlerin hep sürekli üstümde ve bana güzel şeyler söylüyordunuz. Yoğun bakımda kaldığım sene boyunca hiç yanımdan ayrılmadınız. Hep bana söylediğiniz cümle ' bir gün uyanacaksın Ve uyandığında bu sefer sen yanıma geleceksin ellerimden tutup hiç bırakmayacaksın' demiştiniz.