Hodbin ve Hodkâm
"Yalnız kendini düşünen, kendi çıkarlarını herkesinkinden üstün tutan, hodbin, hodkâm, egoist." olarak tanımlanıyor bencillik.
Bu kadar kısa ve öz.
Burada
hodbin ne demek peki? Bakın Peyami Safa ne güzel yazmış.
"Behiç yalancı, sahtekâr, hodbin ve nankördü fakat sevimliydi." -
P. Safa
Yine aynı şekilde
hodkâm da Ömer Seyfettin'in cümlesiyle net şekilde anlaşılmaktadır.
"Hâlbuki oğlu hodkâm, müsrif, tembel, karaktersiz bir serseriydi." -
Ö. Seyfettin
Ya tanımda ki
egoist ...Bunu çoğumuz zaten biliriz.Çünkü çoğumuz bu özelliği gösterenlerdeniz. R.H.Karay'ın sözü ne kadar da güzel açıklıyor egoistliğin getirdiği acizliği,zavallılığı.
"Sakat bir kadına tahammül edemeyecek kadar egoist miyim?" - R
. H. Karay
Velhasıl böyle. Bencillik, tanımı içinde bile bir sürü zehirli anlam ve kelime barındırıyor.
Tıpkı sigaranın barındırdığı zehirler gibi.
Aralarındaki tek fark biri akciğerimizi karartıyor,diğeri kalbimizi ...
Çok açık değil mi?
O halde niye ısrarla kabimizi karartıyoruz?
Neden bile bile kendimize böyle bir cezayı uygun görüyoruz?
İnsanoğlı birgün bu duygusundan arınırsa çok daha güzel yaşayacağız.Paylaşımcı ve birbirine saygılı insanlardan olacağız.
Tabi bu duygundan arınmak mümkün ise ?!