YAZMAK BİR DELİ SERÜVEN
Yazmak bir deli serüven..
Hep yazıyı düşünmek..
Giderken ve gelirken..Yerken ve içerken
Orda burda hep yazıyı düşünmek..
Siz başka tarafa bakarken,yabancı kalmak birilerine.
Yumuşaksa kaleminiz göze batmazsınız
Keskinse hep dışlanırsınız..
Ama orta yolu mevla bulmazsınız
Ne para kazanırsınız,ne bir mevki
Bu yüzdendir ki;
Çok zor bulunur yazarın taht-ı muktedîri
Okurken yazmayı düşünmek
Düşteyken dahi, düşü unutmayıp yazmayı dilemek.
Bir tek yazara mahsus olsa gerek.
Yazabilmek erdemine vakıf olmak işe yaramaz
Ayrıcalıktan bile sayılmaz..
Bu itelenmiş ,ötelenmiş halinizle yalnız kalırsınız çoğu kez..
Gerçeklerin dünyasında bir hayalsinizdir çünkü.
Eğreti durursunuz,matahların yanında
İşinize gücünüze yeterince odaklanamadığınızı düşünürler.
Oysa bilmezler ki bizim işimiz gücümüz bu aslında
Yazmak bir hobi ya da ek iş olamıyor çünkü.
Hayatınızı idame ettirmek için yaptığınız işlerde güdük kalıyorsunuz
İçinizdeki yazma ateşi sürdükçe..
Kırık kanadıyla uçmaya çalışan bir martı gibisiniz .
Öksüz bir çocuk gibi ,hep bir tarafını özleyen...
Yazmak..
Bütün derdinizi anlattığınız bir yoldaş
Yüzüne tükürdüğünüz berduş
Canınıza kasteden cellat..
İçinizi yırtıp çıkmaya çalışan vahşi bir sözcük..
Doğarken alnımıza vurulmuş bir kara leke gibi.
Ve belki bir hikmet, varlığımıza sebep kılan.
Bir dert vesselam..
Bırakamadığımız ,
Salıp koyveremediğimiz,
Ve hiç terk edemediğimiz sevgili gibi..