Doğalığın hafifliği


İnsanlar ne diye bu kadar maskeli ? aşağılık komplekslisinden tut,kim ne der derdinin tiryakisi olanlara kadar.Varsın çevren dengesiz görsün,varsın çılgın,varsın idiot görsün ne kaybedeceksin ?Otobüs yolculuğu diyebileceğimiz kısacık bir hayatta doğal yaşayarak,ferah bir zihinle her iki penceredende dışarıyı izlemek varken,ne diye ısrarla tek pencerenin,tek manzarasının,tek ayrıntısının,tek figuranı taht kurar gönlümüzde ? Neden beynimiz çalışma potansyelini illa başka bir ruhta arar ki ? Birgün kendinizi ihmal ettiğiniz kadar çevrenizi ihmal etmeyi deneyin.Birkaç güne triplere girmezlerse ali değilim.Peki ya ruhunuz.Onu bukadar zaman ihmal ettiniz,bence sizden nefret etse yeridir ! Terazinin herzaman karşı tarafı bağlayan kefesini beslediniz,Sonuç depresyon,tükenmişlik sendromu,aşağılık ve değersiz hissetme...Siz ne aşağılıksınız,ne alçak,nede değersiz...Böyle düşünmenize neden olan şey hayatınızın rotasını karşı tarafın belirleyeceğine karşı kuvvetli inancınız.

Sizi rahatsız eden herşeyden uzak durun.Size iyi gelmeyen insanın suratına kapınızı kapamayı bilin.Açıklama yapma mecburiyetiniz yok.Dinlemekte...Hadi şimdi sizi rahatsız eden herşeye kapınızı pat diye kapatıp ılık bir duş alma vakti.Sonrada yatağınıza uzanıp güzel bir uyku çekme.Yarın için kendinize plan yapın.Sıkıcı gözükecektir ama deneyin.Kendinize iyi bakamazsanız,çevrenizde size iyi bakmaz.Depresif bir çemberin içinde yürür durursunuz.Nekadar giderseniz gidin başladığınız yerde bulursunuz kendinizi.

Ruhunuza iyi bakın,herkesten çok...

__________________
Yaşamı bir film gibi düşünmek lazım çeşitli içerisinde çeşitli rolleri barındıran bir film. Bu rollerin içerisinde ne artist , ne aktrist nede figuran olmalı insan. Senarist yönetmen olmalı kendi yazıp kendisi yönetmeli kendi yazdığımız bir film olmalı hayat. .