Ahmet: Resim dersindeyken ninja kaplumbağa bile çizemezdim. Şimdi
renk renk boyalar aldım. İçimde bir çizme isteği belki hayallerimi gerçeğe
dönüştürme hissi, bilemiyorum Feride, bir kız çiziyorum resmin orta yerine,
bembeyaz bir önlük giydiriyorum ona, öyle de yakışıyor
ki hasbama, elini kimsenin eline değdirtmiyorum, yollarına
papatyalar çiziyorum o kızın, ayaklarına dikenler bile batmasın
diye, peki ben bu kızın yanına, bir de her şeyini paylaşabileceği
birini çizsem, ne dersin Feride? Ben bir Ahmet çizsem bu kızın
yanına, biliyorum ki Ahmet'i çizersem, resimdeki tüm papatyaları
koparıp taç yapacak kıza, beklemediğin yerden geldi dimi soru?
Biliyorum biz arkadaşız, beraber büyüdük de, ben hep senli rüyalar
görüyorum Feride, senli şarkılar söylüyorum, senli cümleler kuruyorum, her
yanımda sen varsın. Sen benim en zorlu sınavlarımda aşağıdaki
boşluğa en uygun kelimemmişsin de ben farkında değilmişim, sana
yakınken sensiz olmaktansa, senden uzak sensiz olmak daha az acı veriyor belki...
Feride: Ne diyorsun Ahmet?
Ahmet: Seni seviyorum diyorum Feride. Aylardır seni her gördüğüm de
sana her baktığımda, seninle her konuştuğumda, seni seviyorum diyorum
Feride, lisan-ı hali, yeni bir şey yok yani.