Aşk Bir Kez Daha Dokunma Bana

Yalnızlığın gövdesinde en çok parçalanmış 'o' parça, suskun bir hecede takılı kala kalmış olsa da apazsızlık; yüzünden ilmek ilmek geçirdiğim haykırışlar, ne kadar azalırsa o kadar çok artan...''

Çırpınışların masum ellerine, lirik bir şiirin teninde yazılmış...''Bir'' benden başka, hiç kimsenin okumayı beceremeyeceği bir lisan hüzmesinde... Zamanın ve mekânın nice zarflarını hatırlayamadığım fakat sadece ikimizin sahip olduğu bir evrenden yaratılmış, lavanta kokulu bir alfabede... Ve...''Yürek Dili''nde...

Sen varken, gücüm olurdu, zaman akmadan dururdu, hatırlasana! Bildiğini, adımla ''bir'' biliyorum... Biz’den geriye kalan ve payımıza sözüm ona düşen birer adet yalnızlık değil di...Yalnızlık; seni ilk gördüğüm an'da da yanıbaşımdaydı, gözlerinin ellerinden sıkıca tutmaktan vazgeçtiğim an'da da...

Yalnızlık; ne ben'den bir avuç eksik tı,ne de sen'den bir avuç fazla... Kıvamı Tanrısal bir gücün kusursuz ellerinden çıkma... Aynadaki suretimin, ruhumun aslına kadar uzanmış her bir arşınında... Hani aşk seni yormuştu, yolun sonuna koymuştu, dokunmabana!

Vaat edilmemiş, kuraklığına çoraklanmış, sinsice, her bir metre kareme bulaşan hastalıklı bir toprak parçası var içimde... Yaşamak ları teker teker takvim sayfalarında doldurduğum...''Yağmur''un ağlamaktan vazgeçmişlik kokularını sürmüş bir buhran... Kendi tenhalığı içinde kıvranan...

Şimdi, eskiye döner mi, dönse de buna değer mi, cevaplasana! Zamanın asla doymak bilmeyen, cani midesinde öğütülmüş ve dumanına dağılmış hayatlar...Bir film afişinin; son satırlarına düşmüş başrol oyuncuları...

''Önce bir 'sen' ve sonra bir 'ben'...''İnsan aynı durur mu, ayrılık kolay oyun mu, dokunmabana! Acımtırak bir gecenin koynundan, boynuma sarılmış kördüğümler...Lacivert bir hüznü, fondip yapmış ve dolmuş ve boşalmış ve bir kez daha boşalmaya dolmuş sarhoş kadehler...

''Gitsem, geri dönüş yasaklısı, kalsam 'aşk'a firari giyinmiş müebbet zanlısı...''Artık ben vazgeçtim,yalnızlığı seçtim, her şey bitti, anlasana! Bazı artık sabahların, en nefes alınılası sebepsizliklerinde, ayrılığı ''ortak bölen'' saymış yazgıların, aynı bedende hecelenmiş heceleri... Ve...

Hep ''o'' son'a lal olmuş sevgilileri... Çıkardım yüreğimden ''o''na dair dikilmiş en şeffaf kıyafetleri... Ve... Tek celsede kırdım bedelsizce hükmedilmiş ruhların boynu bükük kalemlerini...

Dokunma bana!
''AŞK''
Bir kez daha
Dokunma bana!..

''Gönderilmemiş aşk mektupları''