Forum Aski - Türkiye'nin En Eğlenceli Forumu - Tekil Mesaj gösterimi - Yalnızlık Şiirleri

**Perii** · 27.02.2014, 23:31

Yalnızlık Şiirleri - Yalnızlıkla İlgili Şiirler

Yalnızlık

Yalnızlık sis gibi, yalnızlık sızı,
Yalnızlık buz gibi, yalnızlık ayaz,
Yalnızlık kaygan zemin, tutunmadan durulmaz,
Yalnızlık sensizliktir, sensiz de hiç yaşanmaz....

Yalnızlık gece gibi, etrafın hiç görünmez,
Yalnızlık sessizliktir, çığlıkların duyulmaz,
Yalnızlık dipsiz kuyu, içine hiç inilmez,
Yalnızlık sensizliktir, sensiz mutlu olunmaz..

Yalnızlık buz gibiyse, güneş doğar çözülür,
Yalnızlık karanlıksa, mum yakarsan aşılır
Yalnızlık sessizlikse, ıslık çalsan bozulur,
Yalnızlık yalnızca, rabbimize yakışır.

Halim Akın

Yalnızlık Yalnızlık

dilimden düşen ilk şarkıdır
ah bu yalnızlık bu yalnızlık
her gönülde bir başkadır
ah bu yalnızlık bu yalnızlık

yalan değil en acı gerçek
ah bu yalnızlık bu yalnızlık
yıllar geçsede eskimeyecek
ah bu yalnızlık bu yalnızlık

büyür saat saat gecelerde
ah bu yalnızlık bu yalnızlık
değişmez acısı hiç bir dilde
ah bu yalnızlık bu yalnızlık

İsmail Baharşen

Yalnızlık

En sevdiğini büyük dalgalarda kaybetmektir yalnızlık
Değer verildiği halde karşılık alamamaktır yalnızlık
İçindeki o sevgi kıpırtısının çırpınışlarının son bulduğu andır yalnızlık
Sevgi tohumlarının yeşerememesidir yalnızlık
Büyük uğraşılarla kazandığını bir anda kaybetmektir yalnızlık,
Denize daldığında dibini görememektir yalnızlık
Yalancı gülüşlerini üzerinde hissettiğin andır yalnızlık
Dünyanın bile uydusu varken senin hiçbirşeyinin olmamasıdır yalnızlık
En yakınında bile olsa aslında senden çok uzaklarda olduğunu bildiğin andır yalnızlık
Umut dolu bakışlarının tükendiği andır yalnızlık
Değerini bilemeyenlere değer biçmektir yalnızlık
Gökyüzüne baktığında aslında özel olmadığını hissettiğin andır yazlnızlık
Hayatı bir gazoz kapağına benzettiğin ve gazın havaya karışmasını beklediğin andır yalnızlık
Aslında hayatın sana ne verdiği değil senden ne aldığını farkettiğin andır yalnızlık
İdam olucak birine son dileğinin sorulmasına rağmen sana hayatta tek söz hakkı bile tanınmadığını andır yalnızlık

Zafer Uzun

KAHROLASI YALNIZLIK

Kahrolası yalnızlık yıne cepecevre sardı tum benlıgımı
Mutsuzum
Sahte guluslerden uzak YALNIZIM...
Kimsem yok
Kıyıya vurandalgalar kadar sıddetlı ve acız yalnızlıgım
Ölmeliyım dıyorum kendı kendıme
Ama cıkar yolum buda degıl bılıyorum
Gıtmelıyım uzaklasmalıyım buralardan
Herseyden kurtulup kendımle kalmak
Yanlızlıkların kuytusunda kaybolarak
Bu yalan şehrı unutmak ıstıyorum..
YALNIZLIK ONEMLI DEGILDIR ONEMLI OLAN NASIL YALNIZ KALDIGINDIR...

BETÜL DÖNÜS

Yalnızlık Ve Ben

Ne mavi, ne yeşil ne al tanımaz
Günbegün ününü yayar yalnızlık
Hiçbir sultan, hiçbir kral tanımaz
Aklını padişah sayar yalnızlık

Bir tenhada yalnızlığı ünlerim
O konuşur bense susar dinlerim
Dinledikçe yalnızlığı anlarım
Beni benliğimden soyar yalnızlık

Gene ne hayaller kurmak üzere
Karanlığı candan vurmak üzere
Yine ne hesabı sormak üzere?
Canı cendereye koyar yalnızlık

Bazen yalnızlığı seyre çıkarım
Karanlıktan sonsuzluğa bakarım
Bazen hayal surlarını yıkarım
Bazen fısıldarım duyar yalnızlık

Sabah kahvaltıda rüyada idim
Akşam yemeğini hayalle yedim
Bari bana eş ol yalnızlık, dedim
Ruhumu kemirir, oyar yalnızlık

Yavru ana kucağını terk etti
O kucağın sıcağını terk etti
Öfke baba ocağını terk etti
Hayali rengarenk boyar yalnızlık

Zülfikar Yapar Kaleli

Yalnızlık

Yalnızlık öylesine yalnızlık
Gecenin sessizliği kadar ıssız
Denizin mavisi kadar koyu
Gök mavisi kadar yalnızlık

Yalnızlık yürekleri ürpertir
Çaresiz kuş gibi çırpınır bir kenarda
Başını taştan taşa vuran su gibi
Koşar oraya buraya yalnızlık

Yalnızlık hıçkırıklar boğazımda
Düğümlenen ve geri dönen bir şey
Saçları yoldurtan bir anne gibi
Uzayan uzayan bir yol gibi yalnızlık

Ufukta kaybolan bir yıldızdır yalnızlık
Semalara sığmayacak kadar büyük
Koca bir parçadır ayrılmayan insandan
Bir candır, canı yakandır yalnızlık

Yalnızlık beyni sulandıran yalnızlık
Kafa mengene ile sıkılmış gibi
Soğuk kış günü esen bir tipi gibi
Sürüklenen kar tanesi gibi yalnızlık

Yalnızlık bir odada titreten soğuk gibi
Öldürten bir hastalık gibi terleten yalnızlık
Ürkek bir şekilde şuursuzca uzandığım
Yakalamak istemediğim yalnızlık

İçinden çıkılmayan bir hücredir yalnızlık
Kelpetenle bir parça koparmış gibi
Sonbaharda rüzgarda sürüklenen yapraktır
Yalnızlığın bittiği yer kara topraktır

Zekai Aydın

Yalnızlık

Bir engel oldu, yüce dağlar gibi
Önümde dikilip, durdu yalnızlık
Bazen kor olup, yürek dağlar gibi
Ruhuma bir damga vurdu yalnızlık

Yalnızsan eğer dermansız dizin
Şu fani dünyada kaybolur izin
Gözyaşı dinmeyen o kimsesizin
Sığınacak evi yurdu yalnızlık

Ne demeli yalnızlığın adına
Eremezsin lezzetlerin tadına
Bazen bir çocuğa bazen kadına
Adım nedir diye sordu yalnızlık

Bir nostalji olup mazide yaşar
Kükreyip, kabarır sel gibi taşar
İnsandır kaynağı, insanı aşar
Ve, tüm kainatı sardı yalnızlık

Kimine yalnızlık öcü gibidir
Kuşların sıladan göçü gibidir
Kimine sevenin gücü gibidir
Heyhat bir çözülmez sırdı yalnızlık

Sırt üstü yatmaktır bıçak üstüne
Düş kurmak ne zordur gerçek üstüne
Baharda tomurcuk çiçek üstüne
Lapa lapa yağan kardı yalnızlık

Kötü sözden arındır dilini
Lakin düşman eder gurbet ilini
Nicesinin bükülmeyen belini
Vura vura incitip, kırdı yalnızlık

Yalnızlıkla savaşan biçare kul
Yalnızlıktan kaçma, sen ona sokul
Yalnızlık bir mektep, bir güzel okul
İnsanlara hep ibret verdi yalnızlık

Yalandır, desem ki sırrına erdim
Ondan kaçmak için ne çok şey verdim
Kime dert sorduysam dedi ki; derdim
Cümle sultanların derdi yalnızlık

Hiç dinmedi benim şu ah'u zarım
Dertten, kederden ve gamdan bizârım
Davet eder yalnızlığa mezarım
Demek son gidilen yerdi yalnızlık

Kalem yalnızlığı tariften aciz
Yalnızlık ruhuma koymuştur haciz
Belağattan ârı, söz olmaz veciz
Nice romanlara girdi yalnızlık

Çok şeyler söylendi, çok şeyler dendi
Hiç kolay yıkılmaz yalnızlık bendi
Bir masum kavram ki insanı yendi
Ne zâlim insanlar gördü yalnızlık

Ercan Demirci

Yalnızlığım

Her sessiz kalışında
kulaklarına işler adım,
yürüdüğün
karanlık karlı yollarda
peşindedir adım adım...

Yorgun ve asi yaşanmışlıkların peşinde
her biri farklı biçimde
söyleyemediğin her bir sözünde
sessizliğine aşığım...

Nefesinle buğu bırakırken yarınlarına,
sevmeyi kekeleyerek söyler dilin
ufka varırız her akşam
son buseyi bıraktığımda dudaklarına

Söyle içinden geçenleri
türkümüz söylensin geceleri
kendi yokluğunla sorgularken günlerini
bitsin bu odamın sessizliği..

Bak şimdi sen,
bir solukta düşünüyorsun her şeyi
yalnız büyüttüğün çocuğu
yalnız öldürüyorsun.

Biraz buluttan alıyorsun
biraz da mavisinden denizin
yosunların yeşili ile
gözlerinin karası
hepsini toplayıp
sunuyorsun önüme
hangi birine baksam
başlı başına bir memleketsin
diyar diyar gezmekle aşınsa da ömrüm
yinede tükenmez sevmelerim.

Bak şimdi ben
derin bir nefes çekerek düşünüyorum
düşlemediklerini katıyorum hesaba
sonra bunları biriktirip
bir çırpıda söylemektense
azar azar haykırıyorum
düğümlenmesin diye boğazımda..

Bir bedenin içinde tutsak kalmış ruhum
nerelerdeyim
Kimbilir kafam nerelerde
Hep sende, hep sende insafsız
O eşsiz gülmelerinde
Bebeğinde gözlerinin
Kıvrımlarında saçlarının
Bu yalnızlığı bir anlasam..

Bir bulut olsam
Yaz gününde yağsam
Damla damla
Her yerini ıslatsam
Serin bir rüzgar olsam
Gül bahçelerinden geçip gelsem sana
Gül kokunu en güzel güllerle sarsam
Sarılsam sana
Ve bir daha bırakmasam.

Bu kadar çok severken seni
Şu yalnızlığımı bir anlasam.
Bir anlasam..

Orhan Kutlu

yalnızlık, yalnızlık şiirleri, yalnızlık sözleri, yalnızlıkla ilgili sözler, şiirler, en güzel yalnızlık şiirleri

27.02.2014, 23:31	#1 (permalink)
Perii Süper Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Yalnızlık Şiirleri - Yalnızlıkla İlgili Şiirler Yalnızlık Şiirleri - Yalnızlıkla İlgili Şiirler Yalnızlık Yalnızlık sis gibi, yalnızlık sızı, Yalnızlık buz gibi, yalnızlık ayaz, Yalnızlık kaygan zemin, tutunmadan durulmaz, Yalnızlık sensizliktir, sensiz de hiç yaşanmaz.... Yalnızlık gece gibi, etrafın hiç görünmez, Yalnızlık sessizliktir, çığlıkların duyulmaz, Yalnızlık dipsiz kuyu, içine hiç inilmez, Yalnızlık sensizliktir, sensiz mutlu olunmaz.. Yalnızlık buz gibiyse, güneş doğar çözülür, Yalnızlık karanlıksa, mum yakarsan aşılır Yalnızlık sessizlikse, ıslık çalsan bozulur, Yalnızlık yalnızca, rabbimize yakışır. Halim Akın Yalnızlık Yalnızlık dilimden düşen ilk şarkıdır ah bu yalnızlık bu yalnızlık her gönülde bir başkadır ah bu yalnızlık bu yalnızlık yalan değil en acı gerçek ah bu yalnızlık bu yalnızlık yıllar geçsede eskimeyecek ah bu yalnızlık bu yalnızlık büyür saat saat gecelerde ah bu yalnızlık bu yalnızlık değişmez acısı hiç bir dilde ah bu yalnızlık bu yalnızlık İsmail Baharşen Yalnızlık En sevdiğini büyük dalgalarda kaybetmektir yalnızlık Değer verildiği halde karşılık alamamaktır yalnızlık İçindeki o sevgi kıpırtısının çırpınışlarının son bulduğu andır yalnızlık Sevgi tohumlarının yeşerememesidir yalnızlık Büyük uğraşılarla kazandığını bir anda kaybetmektir yalnızlık, Denize daldığında dibini görememektir yalnızlık Yalancı gülüşlerini üzerinde hissettiğin andır yalnızlık Dünyanın bile uydusu varken senin hiçbirşeyinin olmamasıdır yalnızlık En yakınında bile olsa aslında senden çok uzaklarda olduğunu bildiğin andır yalnızlık Umut dolu bakışlarının tükendiği andır yalnızlık Değerini bilemeyenlere değer biçmektir yalnızlık Gökyüzüne baktığında aslında özel olmadığını hissettiğin andır yazlnızlık Hayatı bir gazoz kapağına benzettiğin ve gazın havaya karışmasını beklediğin andır yalnızlık Aslında hayatın sana ne verdiği değil senden ne aldığını farkettiğin andır yalnızlık İdam olucak birine son dileğinin sorulmasına rağmen sana hayatta tek söz hakkı bile tanınmadığını andır yalnızlık Zafer Uzun KAHROLASI YALNIZLIK Kahrolası yalnızlık yıne cepecevre sardı tum benlıgımı Mutsuzum Sahte guluslerden uzak YALNIZIM... Kimsem yok Kıyıya vurandalgalar kadar sıddetlı ve acız yalnızlıgım Ölmeliyım dıyorum kendı kendıme Ama cıkar yolum buda degıl bılıyorum Gıtmelıyım uzaklasmalıyım buralardan Herseyden kurtulup kendımle kalmak Yanlızlıkların kuytusunda kaybolarak Bu yalan şehrı unutmak ıstıyorum.. YALNIZLIK ONEMLI DEGILDIR ONEMLI OLAN NASIL YALNIZ KALDIGINDIR... BETÜL DÖNÜS Yalnızlık Ve Ben Ne mavi, ne yeşil ne al tanımaz Günbegün ününü yayar yalnızlık Hiçbir sultan, hiçbir kral tanımaz Aklını padişah sayar yalnızlık Bir tenhada yalnızlığı ünlerim O konuşur bense susar dinlerim Dinledikçe yalnızlığı anlarım Beni benliğimden soyar yalnızlık Gene ne hayaller kurmak üzere Karanlığı candan vurmak üzere Yine ne hesabı sormak üzere? Canı cendereye koyar yalnızlık Bazen yalnızlığı seyre çıkarım Karanlıktan sonsuzluğa bakarım Bazen hayal surlarını yıkarım Bazen fısıldarım duyar yalnızlık Sabah kahvaltıda rüyada idim Akşam yemeğini hayalle yedim Bari bana eş ol yalnızlık, dedim Ruhumu kemirir, oyar yalnızlık Yavru ana kucağını terk etti O kucağın sıcağını terk etti Öfke baba ocağını terk etti Hayali rengarenk boyar yalnızlık Zülfikar Yapar Kaleli Yalnızlık Yalnızlık öylesine yalnızlık Gecenin sessizliği kadar ıssız Denizin mavisi kadar koyu Gök mavisi kadar yalnızlık Yalnızlık yürekleri ürpertir Çaresiz kuş gibi çırpınır bir kenarda Başını taştan taşa vuran su gibi Koşar oraya buraya yalnızlık Yalnızlık hıçkırıklar boğazımda Düğümlenen ve geri dönen bir şey Saçları yoldurtan bir anne gibi Uzayan uzayan bir yol gibi yalnızlık Ufukta kaybolan bir yıldızdır yalnızlık Semalara sığmayacak kadar büyük Koca bir parçadır ayrılmayan insandan Bir candır, canı yakandır yalnızlık Yalnızlık beyni sulandıran yalnızlık Kafa mengene ile sıkılmış gibi Soğuk kış günü esen bir tipi gibi Sürüklenen kar tanesi gibi yalnızlık Yalnızlık bir odada titreten soğuk gibi Öldürten bir hastalık gibi terleten yalnızlık Ürkek bir şekilde şuursuzca uzandığım Yakalamak istemediğim yalnızlık İçinden çıkılmayan bir hücredir yalnızlık Kelpetenle bir parça koparmış gibi Sonbaharda rüzgarda sürüklenen yapraktır Yalnızlığın bittiği yer kara topraktır Zekai Aydın Yalnızlık Bir engel oldu, yüce dağlar gibi Önümde dikilip, durdu yalnızlık Bazen kor olup, yürek dağlar gibi Ruhuma bir damga vurdu yalnızlık Yalnızsan eğer dermansız dizin Şu fani dünyada kaybolur izin Gözyaşı dinmeyen o kimsesizin Sığınacak evi yurdu yalnızlık Ne demeli yalnızlığın adına Eremezsin lezzetlerin tadına Bazen bir çocuğa bazen kadına Adım nedir diye sordu yalnızlık Bir nostalji olup mazide yaşar Kükreyip, kabarır sel gibi taşar İnsandır kaynağı, insanı aşar Ve, tüm kainatı sardı yalnızlık Kimine yalnızlık öcü gibidir Kuşların sıladan göçü gibidir Kimine sevenin gücü gibidir Heyhat bir çözülmez sırdı yalnızlık Sırt üstü yatmaktır bıçak üstüne Düş kurmak ne zordur gerçek üstüne Baharda tomurcuk çiçek üstüne Lapa lapa yağan kardı yalnızlık Kötü sözden arındır dilini Lakin düşman eder gurbet ilini Nicesinin bükülmeyen belini Vura vura incitip, kırdı yalnızlık Yalnızlıkla savaşan biçare kul Yalnızlıktan kaçma, sen ona sokul Yalnızlık bir mektep, bir güzel okul İnsanlara hep ibret verdi yalnızlık Yalandır, desem ki sırrına erdim Ondan kaçmak için ne çok şey verdim Kime dert sorduysam dedi ki; derdim Cümle sultanların derdi yalnızlık Hiç dinmedi benim şu ah'u zarım Dertten, kederden ve gamdan bizârım Davet eder yalnızlığa mezarım Demek son gidilen yerdi yalnızlık Kalem yalnızlığı tariften aciz Yalnızlık ruhuma koymuştur haciz Belağattan ârı, söz olmaz veciz Nice romanlara girdi yalnızlık Çok şeyler söylendi, çok şeyler dendi Hiç kolay yıkılmaz yalnızlık bendi Bir masum kavram ki insanı yendi Ne zâlim insanlar gördü yalnızlık Ercan Demirci Yalnızlığım Her sessiz kalışında kulaklarına işler adım, yürüdüğün karanlık karlı yollarda peşindedir adım adım... Yorgun ve asi yaşanmışlıkların peşinde her biri farklı biçimde söyleyemediğin her bir sözünde sessizliğine aşığım... Nefesinle buğu bırakırken yarınlarına, sevmeyi kekeleyerek söyler dilin ufka varırız her akşam son buseyi bıraktığımda dudaklarına Söyle içinden geçenleri türkümüz söylensin geceleri kendi yokluğunla sorgularken günlerini bitsin bu odamın sessizliği.. Bak şimdi sen, bir solukta düşünüyorsun her şeyi yalnız büyüttüğün çocuğu yalnız öldürüyorsun. Biraz buluttan alıyorsun biraz da mavisinden denizin yosunların yeşili ile gözlerinin karası hepsini toplayıp sunuyorsun önüme hangi birine baksam başlı başına bir memleketsin diyar diyar gezmekle aşınsa da ömrüm yinede tükenmez sevmelerim. Bak şimdi ben derin bir nefes çekerek düşünüyorum düşlemediklerini katıyorum hesaba sonra bunları biriktirip bir çırpıda söylemektense azar azar haykırıyorum düğümlenmesin diye boğazımda.. Bir bedenin içinde tutsak kalmış ruhum nerelerdeyim Kimbilir kafam nerelerde Hep sende, hep sende insafsız O eşsiz gülmelerinde Bebeğinde gözlerinin Kıvrımlarında saçlarının Bu yalnızlığı bir anlasam.. Bir bulut olsam Yaz gününde yağsam Damla damla Her yerini ıslatsam Serin bir rüzgar olsam Gül bahçelerinden geçip gelsem sana Gül kokunu en güzel güllerle sarsam Sarılsam sana Ve bir daha bırakmasam. Bu kadar çok severken seni Şu yalnızlığımı bir anlasam. Bir anlasam.. Orhan Kutlu yalnızlık, yalnızlık şiirleri, yalnızlık sözleri, yalnızlıkla ilgili sözler, şiirler, en güzel yalnızlık şiirleri Benzer Konular Anne Şiirleri , Anneler İle İlgili Şiirler , Anneye Yazılmış Şiirler... Babalar Günü Şiirleri, Babalarla İlgili Şiirler... Güneşle İlgili Şiirler - Güneş Şiirleri... Kardeşlik Haftası İle İlgili Şiirler, Kardeşlik şiirleri... Turizm Haftası Şiirleri, Turizmle İlgili Şiirler... Follow @Forumaski