Bacaklarmı boynuzlarmı

Susuzluktan dili damağı kuruyan bir geyik suya inmiş. Kana kana içmiş. Tam gidecek sudaki yansımasını görünce durmuş. Aman Tanrımo ne güzel boynuzlar çatal çatal ay ay. Geyikçik vurulmuş boynuzlarının güzelliğine varsa yoksa boynuzlarım demiş başka dememiş. Ama gözleri kalem bacaklarına erişince coşkunluğu duman olup uçuvermiş. Nerde ay çatalı boynuzlar nerde o kalem gibi çırpı bacaklar ... Kahırlanmış kararmış. Kös kös durmuş. O öyle dururken köşelerden bir yerden bir aslan harr diye bir fırlamış üzerine: geyikçik tez toparlanmış ok gibi ileri atılmış. Ağır vücutlu aslan ne yapsa geyik kısmının koşmasına yetişemez. Geyik göz açıp kapayıncaya kadar şu başından . ormanı buldurmuş. O korkuyla kaçarken ay çatalı boynuzları ağaç dallarına takılmış yolunu engellemiş. Aslan da bir koşu yetişip geyiği oracıkta paralamış. Geyikçik son soluğunda: - Ah ah! demiş. Bir de kalem gibi diye bacaklarımı karalıyordum boynuzlarım gibi var mı diyordum. Karaladığımdan iyilik gördüm de övdüğüm bana edeceğini etti işte! Ne demişler: . Ummadığın taş baş yarar.

__________________
Taklitler aslını yaşatır.
KIPSS.

Ben soğuk değilim,
siz cıvıksınız.

.