Kendini tutamaz insan bir yabancıda. Hiçbir sabah, aynısı olmadı senden sonra.
Aynısı kadar özlediğim olmadı hiç... Aynısı kadar olmadı yokluğun, hep daha fazlasıydı.
Tane tane parçalandım her seferinde. Yoktun... Her seferinde, biraz daha azaldım.
"Besbelli geçmeyecek" dedim kendime. Bunları bile bile uyandırıldım rüyamdan, ben istemedim...
Sensiz her şehre veda ettim. Bir kap çorba içecek kadar konaklamadım hiç kimsede.
Bir gece dahi başkasıyla yummadım gözlerimi.
arılmadım, yürümedim ve ellerini tutmadım başka hiç kimsenin.

Halis Karabenli