Gelme

Bak gelirsen çok şey değişir. Ben olmadan ne
yapar yalnızlık? Eğer gelirsen kim ıslatır benim
yastığımı? Sarı sokak lambalarına, yağmurlu
kaldırımlara, sigara dumanına kim dost olur?
Yazık değil mi onlara? Senden daha çok
yanımda oldular, senden daha çok ısıttı mesela
beni küçük odam. Senden daha çok ağladı
annem bana, senden daha çok katlandı bana
yumrukladığım duvarlar, senden daha çok
benimleydi çünkü sinir krizlerim! Şimdi sen
gelirsen…Yalnız kalacak yalnızlığım. Şimdi sen
gelirsen. Kendime gelmek zorunda olacağım!
Uzun zamandır koptuğum şu hayata dönmek,
üstünde hiç uyunmamış yatağımda uyumak
zorunda kalacağım, seni düşünerek halının
üstünde, pencere kenarında uyuduğum
gecelerden sonra yapamam. Gelme! Gelirsen
ihanet etmem lazım onlara, onlar senden daha
çok benimle oldu, daha çok sevdi. Senin kadar
olmasa da beni mutlu etti mesela ucu kıvrık
kitabım, sen mutluluğu hak edene vermediysen,
ben senin gibi olamam. Beni hak eden onlarsa,
ben onlarlayım sevgilim. Sen şimdi git, bensiz
hayatında eksilmeyen gülücüklerinle ol.
Eğlenmekten eve girmediğin günlerde gezdiğin
sokaklara git, o sokaklarda elini tutanları öp.
Ben… ben yastığıma sarılır, ben, yalnızlı… boş
versene.. ben bir bok yapamam! Masam beni
çağırıyor, yemek yemeliymişim. Kendine nasıl
bakarsan bak, ben gidiyorum, peşimden gelme..