Pablo Neruda-Gülüşün

Ekmegi al benden istersen
havayi alama
alma benden gulusunu.

Alip goturme gulu
kopardigin ok cicegini
sevincinde ansizin
one atilan suyu
sende dogan apansiz
dalgasini gumusun.

Savasimim uzun-zordonerim
gozler yorgun
kimileyin gormusken
degismeyen topragi
ama gulusun girisken
yukselir gokyuzune kosturarak pesimden
ve acar bana tum
kapilarini yasamin.

Sevgilimen karanlik
saatte aciverir
gulusun ve eger ansizin
gorursen ki saciliyor kanim
sokagin taslarina
guluvercunku gulusun
denk gelir ellerime
bir kilic gibi yalin.

Denizle birlikte guzun
gulusun yukseltmeli
kopuklu caglayani
ve baharin sevgili
gulusunu ararim
bekledigimce o cicegi
mavi cicegigulu
yankiyan memleketimin.

Gul gecede
gunduz de ayda
gul carpik
sokaklarinda adanin


gul sana sevdali
bu kaba saba oglanda
ama ben actigimda
gozlerimi ve kapadigimda onlari
ayaklarim alip goturdugunde beni
donup getirdiginde beni ayaklarim
esirge benden ekmegihavayi
isigibahari
ama gulusunu asla
olurum cunku.

Pablo Neruda