ADI BENDE SAKLI KADIN’IM
GÜNAYDINIM’ sin...
Fecri aydinlatan sözlerimsin sen...
Karanligin odalarina süzme isiktir gözlerin..
Ceplerinde hüzün tasiyan adamin avuçlarinda sakladigi mavi bilyelerin içinde
yasayan can...
Sen perdelerime düsen günaydinimsin..
Sen yarim yamalak sözlerimin tamamlandigi yersin...
Durma oralarda, gecemi gündüze çeviren kadin..
Günebakan çiçekleri gibi yüzünü bana çevir..
Solugunu rüzgar, suskunlugunu bahar yaptim kendime..
Gözlerinin sagnaklarindayim bulut bulut düsüyorum
Yesil Cennetin kuruyan topraklara...
Kalem oluyorsun yüregimde demlenen...
Kahverengi gözlerim gibi kahve gözlerinle isik dagitiyorsun sehrime..
Alnima vuran isiksin..
Cünkü sen günaydinim, sen benim yasamimsin sabahima kanatlanan...
AYDINLIĞIM’sin...
Cemaline sinen nurlu gözlerine esir düsüm ben..
Esrik bir rüyayim karanliktan aydinligina saçilan..
Tut sevgili..Mihrabina al beni..
Gökyüzüne kanatlandir beni.Kutsa beni yüreginle..
Kutsal mabedinde yasamama izin ver...
Duam olsun nefesin..Nefesim olsun gözlerin..
Katilasmis karanligimi erit yüzünde soluklanan günesle..
ilmekle beni isigina..
Kollarina al cocuksu sevinçlerimi...
Ört üzerimi isiginla...
Saçlarimin köklerinde dogsun gözlerin..
Alni pak sevdalara kazilsin adin..
Tipki karanliklarima birakilan aydinlik gibi...
Sen hep burada kal.
Gecemin sabaha gebe kalan aydinligi ol...
Kusluk vaktim olsun sözlerin..
Perdelerim seninle gülümsesin...sehrim seninle isinsin..
Sen gelecege yürüdügüm yollara mevzilenmis çiçeklerin
gökyüzüne bakan yanisin...
Sen pencerelerime süzülmüs apaydinligimsin....
YOLLARIM’sin...
Umutsuzlukta kaybettigim yillarin gelecege giden zamanisin sen..
Tozlu yollarimsin sana uzanan...
Adimlarimsin bastigim her izinde adini sayiklayan...
Rüzgar koynumda sana geliyorum..
Dudaklarimda senin en sevdigin sarki....
Bir de bohçamda sevgi azigim...
Kilitledim geçmisimi karanliga...
Ben sana kosuyorum..
Hem de yalinayak...
Bilirim ki yollardaki dikenlerin çiplak ayaklarimin kanamasindan
korkarsin sen...
Dudaklarinla öpme sakin yollarima serilmis dikenleri..
Birak kanasin ayaklarim....
Yollarimsin bâd- i saba ile yikanmis..
Bulut bulut gölgelerinde ilerledigim varliginin bayram arifesindeyim..
Sana kavusmak, bir bayram sabahi...
Toprak yagmuru sagarken dudaklariyla sen benim vuslatimsin
hasretin omuzlarina vurulmus...
Sen benim yollarimsin adinla onurlandirilmis..
Gözlerini mavi ufuklara çevir..
Toz bulutuyla sana gelmekteyim...
Ellerimde mavi bilyelerim nefes nefese sana kosuyorum .
Bekle beni..
Daraldi zaman..
Yaz yagmuru kadar mesafem kaldi sana..
Geliyorum....
Kaybolan yillarin cilasiz zamanlarindan senin için yollara
koyuldum..
Zamansizligin patikalarini geçmisken bir dag kaldi aramizda...
Üzüm baglarindan geliyorum sana..
Az kaldi sevgili..
Yollarimsin, adimlarima ömür diye sunulmus...
SABRIM’ sin..
Aciya minnet eden bir cocugun ellerine tutusturulmus ekmek gibi
bereketli yüzün..
Su gibi aziz, hayat kadar elzem ve nefes kadar sonsuz bir cansin sen...
Aksam kuytularinda yalnizligin ayak dibinde düsmüs benligimin gözlerinde
tekrar hayati kazanmasiydi..
Takâtim, dayanagim, sabrimsin sen..
Soguk ve yapay cocuklarla bastirilmamis cocuksu düslerimin yeniden
sabirla örülüsüydü yüzündeki tebessümler..
Ezberimsin. evvelim , ezelim ve ebedimsin...
Sebebim, nefesim ve ahirim..
Sen, çaresizligin ayak uçunda demlenen yüregime armagan edilen
sonsuzluk hediyesi..
Sen, gögsümde tasidigim essiz paye...
Sen benim aciya dayanma gücüm,
Sen benim yüregime islenmis sabrimsin...
HAYATIM’sin...
------------Velhasil; sen benim evvelim, Ezberim, ezelim, ebedimsin...
Sen benim herseyimsin...
" Sen dünden daha büyüksün içimde sevgili.....
***
Böyle Sevdim Seni...
Ben seni kocaman bi yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören. Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimdi olmalıydın, orada kalmalıydın.
Bu yürek, ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.
Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle. Çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında. Taze bir yaparak gibi yeşildin. Açelyaydın pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize tutkundum, denizi sensiz, seni denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En kızgın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana. İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni böylesine güldüren senin sevgindi ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle.
Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden tuttuğunda, patlama hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi. Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim. Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen girebilirdin.
Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da. Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman. Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorumlamadım. Çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün yenilendim. Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın. Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Sevdim işte ötesi yok...
***
Her gökyüzüne baktığında Her yalnız kalışında
Küçücük bir çocuğun sebepsiz ağlayışında
Beni düşün beni unutma…
Bir gün yalnız kaldığında
Başını omzuna yaslayacak kimsecikler bulamadığında
Gözünden akan her damla gözyaşında
Beni düşün beni unutma…
Bir yıldıza bakarken
Bir nehir yavaş ve sessiz akarkenKalbinde bir ateş yanarken
Beni düşün beni unutma…
Akşam güneş batarken
Sabahın ilk ışığı pencerenin önüne vururken
Gökyüzünden bir yıldız kayarken
Beni düşün beni unutma…
Bir dostundan ayrılırken
Sevdiklerinle vedalaşırken
Ölümün yüzüne gülerken
Beni düşün beni unutma…
Sabah kalktığında günaydın diyecek kimsecikler bulamadığında
Ayağa kalkacak dermanın kalmadığında
Yanında ben bile olmadığımda
Beni düşün beni unutma…
Birde, birde beni düşünürken
Seni sevdiğimi ve hep seveceğimi unutma
***
● ● ●
Yaslarım Sırtımı(n) Yanlızlığ(ın)a !
Dağlardan uzak...Dar yollara yakındı gözlerim...
Kanardı
Asfalta her çarptığın da dizlerim...Dolu dizgin bir geçmişin...
Yosun hırkalı gençliğiydim !
Geçti dedim...Artık yeter !
Saklanmakta yasak şemsiye altlarına !
Şehirler arası ıslanmakta...
Yaslarım sırtımı; Yanlızlığa/Yaslarım sırtımın yanlızlığına...
Yaşlarımı yırtamadım sayfa sayfa...
...Her sayfa da sen vardın;Her adımda da adın...
Anlamadın işte..anlamadın KADINIM...
Sen en çok bana sustun; ben en çok sana konuştum.
Sana benzemeye başladığımdaysa bende içimi susarak döktüm.
Yoksa içim dökülecekti.
Susacak hiçbir şeyin kalmadığında ise içindeki sessiz diyaloglarla
benden çekip gittin.
Oysa bilmeliydin; bütün bir hayatı ürpererek yaşama cesaretiydi aşk.
Ve yola çıkıldığında göze alınmalıydı aşkın adressizliği...
Anlamadın ve bu hakkı bana TANIMADIN...
***
Sevgiliye Gönderilmeyen Mektup
Sana bu kaçıncı mektup ,gönderilmeyen
Yazıp da okuyamadığım,okuduğumda ağladığım
Bu nasıl bir sevda ki,ağlayıp ta anlatamadım
Anlatayım....
Ellerim nasır,gömleğim ütüsüz
Yamalı pantolonumdan utanır
Sevdalara sığmasa da sesim,haykıramazdım
Senin için en nezih kelimelerden şiirler yazdım
Tarif edemedim diye gönlümün diliyle seni,
Yırtıp attım...........................
Kaç gül kopardım bahçelerden,al
Kaç kez yemin ettim,tamam
Gülümü vereceğim sevgimi söyleyeceğim
Olmadı liseli kız olmadı,anlatamadım
Sen eve dönerken ben bir köşede ,ağladım
Bir bakış çok şey anlatır derler
Anadolu yiğidi sevdalıysa,
Ben sana bakamadım da doyasıya
Gözümden sakındım seni.................
En serin yaylalardan daha,serin
Saçların savrulurken gözlerin ah..gözlerin
Umudun başka gözlerde,ellerin başka ellerde
Düşünsene seni severken deli ce..
Dokunsun başka bir ten tenine
Nasıl anlatayım kıskanıyorum.
SENİ ÇOK SEVİYORUM..................
Aralıksız batan sözcüklerinin, an be an yüzünü ölüme
çevirdiği yerden yazıyorum sana.
Dinleme.
Ne bundan önce söylediklerimi ne de bundan sonra söyleyeceklerimi...
Bu defa dinleme!
Attığım her adımda bir parça daha yıkılan duvarların altında kalmaktan,
ayıramadığın dakikaların geceler boyunca sinirini taşımaktan yoruldu ruhum.
Ben çabuk yoruldum.
Hiç bir masalın kahramanı olamayacak kadar uykum var.
Sesinden esirgediğin yüreğin gibisin.
Varlığının bir anlamı olsun derken, sen en çok da anlamsızlığa yakıştın nedense.
Oysa bu değildi sana dair başlattığım yolculuğun sonu.
Böyle olmamalıydı
Adresimi de sil adımlarından;sanırım bundan böyle evde olmayacağım.
Nefesimle çoğalacakken, nefesimi tıkadın sen!
Geçen her günde, soyunurken tüm kelimelerim yavaş yavaş sana,
sen, durdurak tanımadan yeni bir kıyafetle çıktın karşıma.
Parmak uçlarımda kaybediyorum sıcaklığını.
Yazdıkça uzaklaşıyorum sesinden, teninden ve bakışlarından
Seni unutmak istiyor kalbim çok acıyor.
Susuyorum ağlamıyorum sensizliğe alışıyorum artık kan yaşları akıtıyorum.
Hava kararmaya başlayınca, daha çok arıyorum sanki seni. soğuktan mı
korkum, karanlıktan mı, sensizlikten mi, yalnızlıktan mı,
nöbetlerimden mi, çaresizlğimden mi...
bil(m)iyorum....____________kahırdan
artık hissetmiyorum... unutmaya başladım; kokunu, sevdiğin şeyleri,
söylediğin şarkıyı, bana bakışını, sevişini, sarılışını...
yaşadık mı sahi senle?
gülüyordum galiba. sen yüzüme çok yakıştığını söylüyordun gülmenin.
ben gülünce sen gülüyordun. sen gülünce denizler duruluyordu gözlerinde.
şimdi fırtına var.
gülmek bana yakışmıyor (mu) !!!
edebiyatı seviyor(d)um. sana olan aşkımı yüreğimden sonra en iyi o
anlatıyordu. ben de hep yazıyordum. bak yine yazıyorum...
küstüm,
gel____(me) artık.
aşk acı çekmekse
sev____(me) artık.
kara gecelerde ben bulurum yoldaş kendime,
kork____(ma)
çekmem fişini hayatın!!!
yoruldum,
kuramıyorum artık.
nolur,
gel_____(me)!!!
Bunların yalan olduğunu kimseye söyleme.
Herkes ben gelmeni istemiyorum bilsin.
Sen ne olur gel (be)me!!!