Sana|Ramazan Yavuz
Sana...
Yükseklerden yere düşecekken korku içinde,
Tenine saplanıp eriyip giden bir kar tanesiyim.
Çözülmüşüm sana.
Öptükçe papatyalar filizlenir toprak yanağında,
Topraktan gelip toprağa gitmek gibi.
Bazen doğmak gibi,
Bazen ölüp kurtulmak ister gibi.
Doğmuşum sana,
Çok mu ki ölmüşsem sana.
Cennet çiçeklerinden toplamış arılar balın özünü,
Bal dudaklım.
Doymak bilmezim dudaklarına,
Acıkmışım sana.
Balıkçının ağları saçların,
Balıkçının rızkı balık, ben.
Takılmışım saçlarına,
Çırpınmayıp teslim olmuşum sana.
Yanında meleklerinle gezersin.
Her gün bir tane daha eklensin diye,
Başına bir hal gelmesin diye,
Duacıyım sana.
Nereye baksam sen,
Artık her yön sen,
Nihayet aynada da sen.
Kendimden cayıp dönmüşüm sana.
Ramazan Yavuz