Bir Daha Olmayacak !

Aslında yazmayacaktım sana
Yazmayacağım diye söz verdim.
Hatta bitti diye tekrar ettim defalarca. düşünme dedim...
Başka şeylerle uğraştım, sürekli konuştum, sessiz kalıp sana dalmamak için...
Seni düşündüğümde yutkundum, boğazımdaki o acı gider belki diye... Belki o da çekip gider ve beni terk eder diye.
Olmadı
Yapamadım
Yine seni düşündüm
Yine durmadan seni anlattım
Ama biliyorum
Bitti
Bugün... Nerdeydim bil bakalım... Her zaman buluştuğumuz yerde.... Belki bir iz, bir koku bulurum diye sana dair. Belki bi an eskiye dönerim, bi an da olsa hissederim seni yanımda diye. Aradım.. Yürüdüm... Seni bulamamaktan korktum. Ve sen yoktun... Boğazımda yine bir acı.
Ve bu defa çok acı
Ama yoktun... Ne bir ses... Ne bir iz...
Gerek var mıydı seni aramak için oraya gitmeye.. Sanki yaramı geçirdi. Sanki unuttum seni. Sanki bitti sanasevdam...
Sanki bitebilirmiş gibi..
Biliyorum bitmeyecek.
Düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünüyorum.
Başka bir şey düşünüyrken bi bakmışım dolmuş yine gözlerim
Sana gelmişim nasıl olmuşsa..
Seni düşlemişim yine.
Neyse.
Canım sıkkın.
Ama sen yoksun.
Ve bundan sonra hayatımda hiç olmayacaksın.
Ben de buna alışacağım.
Nasıl ki sen benden bi gün ayrı kalamazken şimdi dönmemek üzere gidebilmişsen, inanıyorum, ben de alışacağım. Hiç göze alamamıştım seni kaybetmeyi... Öyle korkmuştum ki.. Hiç düşünememiştim sensizliği. Sensizlik yokluktu, öylesi sevmiştim seni..
Şimdi yokum.
Bir daha var olmamak üzere...
Bu saatten sonra, sana bırak acılarımı, hiçbir şey söylemek konuşmak bile istemiyorum. Hatta seni görmek bile istemiyorum.
Ne acı Ne dramatik.
Ama gerçekten çok acı.
Başka biri olsam kendimde dalga geçerdim.
Yani, salak kız derdim.
Şimdiye kadar üzüldüm, sevdim,bekledim de ne oldu. Yalan söylemedim, kafamı kaldırıp bi erkeğe bile bakmadım. Sen dedim başka bir şey demedim. Kırdın çok kırdın ama seni seviyorum dedin affettim. Üzdün beni dedin senden çok üzüldüm. Gör isterdim. Gör ve anla. Ama anlayamazsın. Eğer sen de beni üzdüğünde üzülseydin seni üzdüğümü bildiğimde nasıl üzüldüğümü bilirdin. Nası canımın yanıp ah tutulsaydı dilim demeseydim, daha çok yansaydım ben de onu kırmasaydım dediklerimi bilemezsin. Çünkü sen hiç pişmna olamdın beni üzdüğün için. Çünkü özür dilemedin.
Şimdi ve bundan sonra hiçbir şey duymak istemiyorum.
Çünkü bu zamana kadar yaptıklarımın karşılığı bu oldu, terk edilmek. Yakıştırılan şey, para göz oldu.
Bunu haketmedim.
Seni üzdüğümde bin kat yandım. Beni kırdın, içime attım. Çok kez gururmu ayaklar altına aldım. Karşılığı bu oldu.
Ne için yaptım. Sevdiğim için.
Ve şimdi,İstemiyorum. Sürekli kötü özelliklerimi sayıp beni aşağılayan biri için artık daha fazla üzülmek istemiyorum. Onun beni üzmesine izin vermek istemiyorum. Madem öyle biriyim, kötüyüm. İğrencim, paragözüm, sevmeyi bilmiyorum, tek derdim para, düşüncesizim. Git hayatımdan.
Sen nasıl görüyosan, ne diyosan öyle olsun.
Ve sen git
Uzak ol bana.
Bildiğim tek bir şey var. Bu aşkı yaşadım. Bu hayatı yaşadım. Bazı kararları verdim, bazı sözleri duydum. Ben bunları haketmedim. Benim yaptıklarım bu sözleri duymayı haketmedi. Ve sen ne dersen de, nasıl görürsen gör, sen öyle gördüğün için öyle olmam.
Ben öyle biri değilim.
Ama sen öyle bil beni. Ve uzak ol bana.
Gerçekten artık kaldıramıyorum. Biraz düşünürsen, öz eleştiri yapabilirsen anlarsın. Ama yok sen anlamazsın.
Kendimi hatasız gördüğümü idda ediyordun ya. Hiç düşündün mü ben bi hatam oldugunda kabul edip özür diledim. Ama sen bunu hiç yapmadın. Sen kusursuz biri misin?
Neyse. Çok uzun oldu ama, olsun. Çünkü artık içimde tutamayacağım kadar yakıcı. Çünkü artık taşıyamayacağım kadar ağır.
Sana hayatında mutluluklar.
Diğerlerinden farklı olduğunu sanmıştım, bu yüzden sana inanmıştım.
Diğerlerinden farklı görüdğünü sanmıştım beni, bu yüzden aşkına inanmıştım.

Senin uğruna öleceğim insan olduğunu sanmıştım. Ve ne olursa olsun yaptığım hiçbir şey için pişman değildim. Ama bugün anladım. Senin gözünde hiçbir önemi yokmuş.
Bu yüzden korkma, bir daha olmayacak.