İlkel ben Rüyalarımda parmaklarımı doladığım gırtlaklardan geçen nefesler kadarsın.
Ellerimin ucundasın, kararım kadarsın.
İçimdeki dürtüler kadar olanağın var var olmaya,
O kadar bitirmek istediğim, tahammül edemediğimsin.
Gözlerinden kalbime çarpanları da bir engelleyebilsem,
Keşke hiç hissedemesem, görmesem, duymasam.
Hükmedemesem ilkelliğime de kırılmasam, kırmasam... |