]İlişkiye başlarken bitecek gibi düşünmeyiz aslında.
Yani düşünmezler , kırılmayan insanlar.
Peki ya kırılanlar?
İşte onlar için o kadar zordur ki yeni bir ilişkiye kucak açmak.
Bi korkuları vardır , hatta birden çok.
Ya bir gün biterse ?
Kalpleri tekrar bi kırılmaya hazır değildir.
Ama an gelir bu soruların hEpsinin yerini tek birşey alır.
Herşey silinir ve zamanı değil anı yaşama başlar.
Çünkü bilir ki korkular her zaman mutluluğun önüne geçen kocaman bir engeldir.
O zaman işte düşümeyi bırakıp sevmek ister.
Daha çok sevmek ister , daha çok sever.
Sahiplenir , çünkü insan sahiplenmeyi sever.
İşte o sahiplendiği andan itibaren başlar herşey.
Bir gün önce belki karşına 10 tane kızla gelse umursanmayacak olan o insan.
Bir gün sonra hem cinsinden dahi kıskanılır durumuna gelmiştir.
Hele ki birbiriyle aynı karekterde olan insanlar daha da cıkılmaz bir yoldadır.
İki tarafta kendi istediklerinin olmasını isteyip bunun için çabalarken , arkalarına baktıklarında ikisininde bireysel olarak düşündüğü şeyleri biz cümlesi esas
alarak yeni istekler oluşmuştur.
İşte o zaman bazı şeyler daha çok netleşmeye başlar.
Eskiden sarılmak için çekindiğin insan o an hiç ayrılmak istemediğin insana dönüşür.
Sarılırsın , sarılmadığın günlerin acısını çıkartırsın ama bu bile yetmez.
Çünkü beyninde o kadar kurmuşsundur ki ona sarılmayı ama yapamamışsındır.
Bu yüzden ne kadar yaklaşırsan yaklaş , ne kadar sarılırsan sarıl sana yetmez.
Ve işte bunlar yaşanırken sen ona daha çok bağlanir , daha çok seversin.
Bi bakarsın ki aşık olmayacağım dediğin adama aşık olmuşsun.
Artık sadece uyanık olduğun zamanında değil , uykundada sevmeye başlarsın.
Rüyalarında , baktığın her yerde onunla yaşarsın.

__________________