Tekil Mesaj gösterimi
Alt 09.10.2014, 01:18   #1 (permalink)
Şafak
Tecrübeli Üye

Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
Standart Çocuk Hakları Sözleşmesi

Çocuk Hakları Sözleşmesi

Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 20 kasım 1989
tarihinde kabul edilmiştir.

Madde: 1 - Çocuğun Tanımı
Ulusal yasalarca daha genç bir yaşta reşit sayılma hariç, 18 yaşının altındaki her insan çocuktur.

Madde: 2 - Ayrım Gözetme
Hakların hepsi, istisnasız bütün çocuklar için geçerlidir. Çocuğun hangi biçimde olursa olsun ayrımcılıktan korunması ve haklarının savunulması için yapıcı girişimlerde bulunulması, Devlet'in yükümlülüğüdür.

Madde: 3 - Çocuğun Yüksek Yararı
Çocukla ilgili bütün girişimlerde, çocuğun yüksek yararı tam olarak gözetilecektir. Ana babalar ya da sorumluluk taşıyan diğer kişiler bu sorumluluğu yerine getiremedikleri takdirde, Devlet çocuğa yeterli desteği gösterecektir.

Madde: 4 - Hakların Uygulanması
Devlet, sözleşmede yer alan hakların uygulanması içi n bütün imkanları kullanmalıdır.

Madde: 5 - Ana-babanın yönlendiriciliği ve çocuğun yeteneklerinin
gelişim

Devlet, ana-babaların ve geniş ailenin, çocuğun yeteneklerinin gelişmesi açısından uygun biçimde yönlendiricilik yapma hak ve sorumluluklarına saygı duymakla yükümlüdür.

Madde: 6 - Yaşam ve Gelişme
Her çocuk temel yaşam hakkına sahiptir.Devlet çocuğun yaşamını ve gelişmesini güvence altına almakla yükümlüdür.

Madde: 7 - İsim ve Vatandaşlık
Çocuk, doğuştan itibaren bir isim alma hakkına sahiptir. Ayrıca, çocuk vatandaşlık edinme, ana babasını mümkün olduğu ölçüde tanıyp bilme ve onlar tarafından bakılma hakkına sahiptir.

Madde: 8 - Kimliğin Korunması
Devlet, çocuğun kimliğini korumakla, eğer gerekiyorsa bu kimliğin temel öğelerini yeniden oluşturmakla yükümlüdür.

Madde: 9 - Ana Babadan ayırma
Çocuğun yüksek yararına aykırılığı belirlenmediği sürece çocuk, kendi anababasıyla birlikte yaşama hakkına sahşptir. Ayrıca çocuk anasından ve babasından veya bunların herhangi birinden ayrılmışsa 'ayrıldığı kişilerle temas' çocuğun hakkıdır.

Madde: 10 - Ailenin Yeniden Birleşmesi
Çocuk ile anne-babası, yeniden birleşme ya da çocuk/ana-baba ilişkisinin tesisi amacıyla herhangi bir ülkeyi terk edip kendi ülkelerine dönme hakkına sahiptirler.

Madde:11 - Yasa Dışı Yollarla Ülke Dışına ve Geri Döndürme
Devlet, çocuklarda ana babadan herhangi biri tarafından ya da üçüncü bir taraf eliyle ülke dışına kaçırılıp burada alıkonulmasıno önlemek ve vuku bulan bu tür olayların çözümü için yol bulmakla yükümlüdür.

Madde: 12 - Çocuğun Görüşü
Çocuk, görüşlerini serbestçe ifade etme, kendisini ilgilendiren herhangi bir konu ya da işlem sırasında görüşlerinin dikkate alınmasını isteme hakkına sahiptir.

Madde: 13 - İfade Özgürlüğü
Çocuk, ülke sınırlarına bağlı olmaksızın görüşlerin ifade etme, bilgi edinme, sahip olduğu görüşleri ve edindiği bilgileri başkalarına aktarma hakkına sahiptir.

Madde: 14 - Düşünce, vicdan ve din özgürlüğü
Devlet, ana-babanın uygun biçimde yönlendiriciliğine tabi olarak, çocuğun düşünce, vicdan ve din özgürlüğüne saygı gösterecektir.

Madde: 15 -Dernek Kurma Özgürlüğü
Çocuklar, başkalarıyla biraraya gelme, dernek kurma ve kurulu derneklere katılma hakkına sahiptirler.

Madde: 16 - Özel Yaşantını Korunması
Çocukların, özel, aile ve ev içi yaşantıları ile kurdukları iletişime yönelik dış müdahalelerden, iftira ve haksız suçlamalardan korunma hakkı vardır.

Madde: 17 - Gerekli Bilgilere Ulaşma

Devlet, değişik kaynaklardan bilgilerin ve yayınların çocuklara ulaşmasını sağlayacak, kitle iletişim araçlarını çocuklar açısından sosyal ve kültürel yarar sağlayacak bilgiler yaymasını teşvik edecek, buna karşılık çocukları zararlı yayınlardan koruyacaktır.

Madde: 18 - Ana-Babanın Sorumlulukları
Ana-baba, çocuğun yetiştirilmesinde ortak ve birinci elden sorumluluk taşımaktadır. Devlet, çocuk yetiştirme alanında gerekli desteği ana-babaya sağlayacaktır.

Madde: 19 - Suistimal ve İhmalden Koruma
Devlet, çocuğu ana babanın ya da sorumlu başka kişilerin her türlü kötü muamelesinden koruyacak, çocuk suistimalini önleyecek ve bu tür davranışlara maruz kalan çocukların tedavisini amaçlayan sosyal programlar hazırlayacaktır.

Madde: 20 - Ailesiz Çocuğun Korunması
Devlet, aile ortamından yoksun çocuğu özel olarak korumak, bu tür durumlarda uygun alternatif aile bulmak ya da kurumlar aracılığıyla çocuğun bakımını sağlamakla yükümlüdür. Bu yükümlülüğün yerine getirilmesi doğrultusundaki çabalarda çocuğun kültürel kimliğine dikkat gösterilecektir.

Madde: 21 - Evlat Edinme
Çocuk evlat edinmenin tanıdığı ve serbest bırakıldığı ülkelerde, bu uygulama yanlızca, çocuğun yüksek yararına olacak şekilde, konunun uzmanı, yetkilileri izniyle ve çocuk için gerekli güvenceler sağlandıktan sonra gerçekleştirilebilecektir.

Madde: 22 - Mülteci Çocuklar
Mülteci durumunda olan ya da mülteci statüsüne alınmak isteyen çocuklara özel koruma sağlanacaktır. Devlet çocuklara bu anlamda koruma ve yardım sağlayan yetkili kuruluşlarla işbirliği yapmakla yükümlüdür.

Madde: 23 - Özürlü Çocuklar
Özürlü çocuk, saygınlık içinde eksiksiz ve onurlu bir yaşantı sürdürmek için özel bakım, eğitim ve kurs görme, mümkün olan en üst düzeyde özgüven ve sosyal bütünleşmeye kavuşma hakkına sahiptir.

Madde: 24 - Sağlık ve Sağlık Hizmetleri
Çocuk, mümkün olan en iyi düzeyde sağlık ve tıbbi bakım standardına ulaşma hakkına sahiptir.Devletler temel ve koruyucu sağlık bakımı, halk sağlığı eğitimi ve bebek ölümlerinin azalması konularına önem verecek, bu amaca yönelik uluslararası işbirliğini teşvik edecek ve etkin sağlık hizmetlerinden yoksun tekbir çocuk kalmaması için çaba göstereceklerdir.

Madde: 25 - Yerleştirme uygulamasının düzenli denetimi
Devlet tarafından gerekli ilgi, koruma ve bakımın gösterilmesi için belirli bir yere yerleştirilen çocuk, bu tedbirin sonuçlarının düzenli olarak denetlenmesini isteme hakkına sahiptir.

Madde: 26 - Sosyal Güvenlik
Çocuk, sosyal sigorta dahil, sosyal güvenlik imkanlarından yararlanma hakkına sahiptir.

Şafak isimli Üye şimdilik offline konumundadır Alıntı ile Cevapla