 Sana Rağmen Seni Özlüyorum.
Sana Rağmen Seni Özlüyorum.
Sessizliğimi duyuyor musun?
Canımın kırıkları her nefes aldığımda düşünceme batıyorken
Kalbinin dikenleri beni acıtmıyor dersem yine duyar mısın beni?
Yürekten çağırmayacaktım seni değil mi sözümü tutamadım.
Ve biliyorum ki sözünü tutmayan sadece ben değilim.
Gelmeyecektin geldin ve hiç gitmemiş gibi sessizliğime nasıl da karıştın.
İzlerini silmek için bu kadar uğraşma sessizliğin en az benimki kadar gürültülü...
Ruhunu alamadın yanına giderken değil mi?
Aldığın her nefes nefesimde tutsak hala.
Kalbin kalbimde atıyor
Gelmeyecektin geldin ve hiç gitmemiş gibi sessizliğime nasıl da karıştın.
Hiç gitmemiş olmanı diledim yürekten
Savaşım seni yenmek içindi kendime yenildim.
Adlandıramadığım anlamlandıramadığım ne varsa hepsi içimde öyle bir güç olmuş ki
Ben tek başıma hiçbirşey yapamıyorum.
Sana rağmen bu yenilgi üzmüyor beni yıkmıyor
Sana rağmen sesim yüzüm düşüm kırık ama küsmüyorum
Sana rağmen düşüyorum uçurumlardan ama ölmüyorum
Sana rağmen eksilmiyorum çoğaldıkça daha çok yeniliyorum kendime
Sana rağmen maviyim en güzelinden...
Sana rağmen seni göğsümdeki sıcaklıkta saklıyorum
Sana rağmen Sana
Üzülürsün diye Bana
Kıyamıyorum...
Herşeyi inkar etmek varken itiraf etmek.
Senin lügatında beni tanımlayan hangi kötü kelimenin geniş anlamında siler yüzümü?
Doğrumu kaçıncı köyünden kovarsın bu kez?
Yapamadıkların mı yoksa yapamadıklarım mı yargılar beni?
Ötesi berisi yok işte.
Ne yaparsan yap
Sana rağmen Seni..
Özlüyorum...
''Gönderilmemiş aşk mektupları''
|