Macide: Şan ve şeref sahibi kişi. (Arapça)
Maçebe: Az çok. (Çerkesçe)
Magi: Elmas (Gür). Kutsal güneş. (Çerkesçe)
Mağeri: Berrak su. (Lazca)
Mahire: Hünerli, becerikli. (Arapça)
Mahpare: Mehpare: Ay parçası, ay gibi güzel.
Mahper: Ay ışığı. (Farsça)
Makruhi: Meryem Ana'nın yedi isminden biri.
Maksude: İstek. (Arapça)
Malike: Sahip, beceri, edebilme yetisi. (Arapça)
Mamodule: Sarı çiçekleri olan bir bitki. (Lazca)
Mana: Anlam, düş, içyüz. (Arapça)
Manolya: Beyaz çiçekler açan, parlak yeşil renkte bir süs bitkisi.
Manuşag: Menekşe. (Ermenice)
Mapazule: Ateşböceği (Lazca)
Maral: Meral: Ceylan, geyik, dişi geyik. (Türkçe)
Markrit: Pırlanta. (Ermenice)
Mariam: Işıklı, parlak. (Ermenice)
Mariane: Meryem Ana. (Gür)
Martı: Perde ayaklı, beyaz, eti yenmeyen bir deniz kuşu.
Masume: Günahsız, suçsuz, temiz, saf. (Arapça)
Maşo: Ateş. (Çerkesçe)
Maşuka: Sevilen. Matilda: Savaşan kadın. (Ermenice)
Mavican: Gözleri mavi. Maviş: Mavi gözlü güzel kız. (Türkçe)
Mayda: İnce yapılı, narin. (Farsça)
Mayıs: Bahar ayı, yılın beşinci ayı. (Türkçe)
Maysem: Mayıs. (Çerkesçe)
Mçima: Yağmur. (Lazca)
Medanzeri: Süslü. (Lazca)
Medar: Dayanak, yardımcı. (Arapça)
Medeni: Çağdaş, ileri. (Türkçe)
Mediha: Övülen, beğenilen kadın. (Arapça)
Medine: Kent, şehir. (Arapça)
Meğuş: Bal. (Ermenice)
Mehag: Karanfil. (Ermenice)
Mehbedi: Kurmançi'nin üç şivesinden biri. (Kürtçe)
Mehin: Dişi at, kısrak. (Kürtçe)
Mehir: Ay. (Farsça)
Mehlika: Ay parçası, çok güzel kadın. (Farsça)
Mehpare: Bkz. Mahpare.
Mehru: Ay yüzlü güzel. (Farsça)
Mehrup: Yoksul, fakir. (Kürtçe)
Mehtap: Dolunay, ayışığı. (Farsça)
Mehveş: Ay gibi güzel.
Melda: Çok genç, körpe. (Arapça)
Melek: Tanrı ile insan arasında aracılık yapan, nurdan yapılı olan, dinsel varlık. Huyu güzel kişi. (Arapça)
Meliha: Güzel, sevimli, şirin. (Arapça)
Melike: Kadın hükümdar, hükümdar karısı. (Arapça)
Melis: Meliz: Bal, balansı. (Yunanca)
Melisa: Tatlı, sevgili, oğulotu, balansı, çayırlık, kokulu bir bitki. (Yunanca)
Melodi: Kulağa hoş gelen ses dizisi. (Fransızca)
Meltem: Karadan denize esen yaz rüzgârı. (Türkçe)
Menekşe: Menevşe: Mor renkli, kokulu çiçekler açan bir bitki. (Farsça)
Meneviş: Renk dalgalanmaları.
Mengü: Sonsuz. (Farsça)
Meral: Dişi geyik, ceylan. (Türkçe)
Meram: İstek, niyet, amaç. (Arapça)
Meran: Yasemin. (Kürtçe)
Mercan: Bir balık, tropik ılık denizlerde yaşayan kırmızı kalker iskeleti i hayvan ve bu hayvanın iskeletinden elde edilen, süs eşyaları yapımında kullanılan madde.
Meriç: Trakya'da bir akarsuyun adı. (Türkçe)
Merih: Bir gezegenin adı. (Arapça)
Merik: Şeytan. (Kürtçe)
Merix: Mars yıldız. (Kürtçe)
Mersa: Liman. (Arapça)
Merter: Özü sözü doğru. (Türkçe)
Mervan: Emevilerin bir kolu. (Arapça)
Merve: Mekke'de kutsal bir dağın adı. (Arapça)
Meryem: Ayaklanma, İsa peygamberin annesi. (Arapça)
Merze: Mercan. (Kürtçe)
Meşale: Herhangi bir konuda ışık tutan, önder. Bir değneğin ucundaki ateş (Arapça). Işık saçan araç. (Kürtçe)
Meşine: Ela. (Kürtçe)
Metik: Küçük çiçeklerin goncası. (Kürtçe)
Mevhibe: Tanrı vergisi, bağış. (Arapça)
Mevsim: Yılın iklim bakımından ayrılmış dört bölümü. (Arapça)
Meziyet: Nitelik, beceri, üstünlük. (Arapça)
Mısra: Şiir dizesi. (Arapça)
Mihri: Güneşle ilgili, güneşli. (Farsça)
Mihriban: Güleç, yumuşak huylu.
Mihrican: Sonbahar. (Farsça)
Mileb: Diren, direngen. (Kürtçe)
Mimoza: Sarı beyaz çiçekler açan süs bitkisi (Latince). Gıyaşermin, bir çiçek adı. (Kürtçe)
Mine: Metal üzerine vurulan renkli sır tabakası, çok ince nakış, ıtırlı bir bitki, dişlerin üzerindeki koruyucu tabaka. (Farsça)
Miran: İnci. (Kürtçe)
Miras: Amaç, hedef. (Kürtçe)
Mirat: Ayna. (Gür)
Miray: Aydın.
Miraz: Maya (Kürtçe), Amaç, hedef (Kürtçe)
Mircan: Güneş gibi aydınlık. (Farsça)
Mişvar: Huy, alışkanlık, tarz. (Kürtçe)
Mizur: Munzur nehri. (Kürtçe)
Mjora: Güneş. (Lazca)
Mjoranda: Lazlar'da kız ismi olarak kullanılan bir isim. (Lazca)
Mleh: Sevimli, güzel. (Ermenice)
Moran: Sis. (Kürtçe)
Moray: Mor renkte ay.
Morgül: Mor renkli değişik bir gül türü. (Türkçe)
Moripek: Mor renkli ipek.
Morta: Ev hanımı (Ermenice)
Muazzez: Saygı duyulan, sevilen, değerli.
Munis-Munise: Sevimli, ca-nayakın, alışkın.
Muştu: Sevindirici haber, müjde.
Mutlan: Mutlu, sevinçli ol.
Mutlay: Mutlu ay, sevinçli ay.
Mutlu: Sevinçli, neşeli, huzurlu. (Türkçe)
Mutlucan: Sevinçli ve sevilen. (Türkçe)
Mutlugün: Sevinçli gün. (Türkçe)
Müge: İnci çiçeği. (Fransızca)
Mühire: Aydınlatan. (Arapça)
Mühri: Güneşli. (Farsça)
Müjgan: Kirpik, kirpikler. (Arapça)
Müldüz: Duru su. (Türkçe)
Münevver: Aydın, aydınlatılmış, parlayan. (Arapça)
Müren: Büyük akarsu, ırmak, nehir. (Türkçe)
Müron: Güzel kokulu. (Rumca)
Münire: Aydınlatan. (Arapça)
Muteber: Geçerli, sağlam. (Kürtçe)
Müzeyyen: Süslü, süsleniş.
Myat: Yardımcı. (Çerkesçe)

__________________

Ben olmuşum defterde boş bırakılan ilk sayfa