Çiçek yetiştirmek için, bu işe göre hazırlanmış toprak çeşitleri kullanılır. Başlıcaları şunlardır:
1) Funda toprağı;
2) Yarısı funda toprağı, yarısı dere kumu;
3) Funda toprağı, dere kumu, yaprak gübresi;
4) Yarısı funda toprağı, yarısı kestane çürüğü;
5) Yarısı gübre, yarısı bahçe toprağı;
6) Bahçe toprağı, funda toprağı, yaprak çürüğü;
7) Yarısı dere kumu, yarısı yaprak çürüğü;
8) Kırmızı killi toprak, biraz at gübresi;
9) Odun kömürü tozu, bahçe toprağı, gübre;
10) Yosun, kömür tozu, funda toprağı.

Bunlar, bir ay önceden karıştırılıp, kapalı bir yerde tutulur; tohumlar, soğanlar bu toprak içine ekilir, ya da dikilir.

İyi çiçek yetiştirebilmek için, seçtiğimiz çiçeğin huyunu-suyunu bilmeliyiz. Çünkü hepsinin gelişebilmesi için istediği koşullar başka başkadır. Kimisi çok su ister; kimisi bol sudan hoşlanmaz. Genel olarak, ince yapraklı bitkiler çok su ister; çünkü yaprakları kolayca güneşin, sıcağın etkisinde kalır, suyu çabucak buhar olur. Kalın yapraklı bitkilerde ise yaprağın eti içinde su birikir, uzun süre bitkinin su ihtiyacını karşılar. Atlas çiçeği (kauçuk) bunların başında gelir. Bu gibi bitkilere suyu toprağına dökmemeli, saksının altındaki tabağa koymalıdır. Bitki su ihtiyacını duydukça oradan emer.

Toprak da çiçeğin cinsine göre seçilmelidir. Çok su isteyen çiçeklerin toprağı kumlu olmalıdır ki su köklere kolayca gidebilsin. Az suyla yetinen bitkilerin ise toprağı sert, yağlı olabilir.

alıntı