Sen derin bir hasrete düşünmeden yürüdün,
Bir adımda yorulan duygularda kaldım ben.
Ne bir tereddüt edip ne de ayak sürüdün,...
İçten içe vurulan duygularda kaldım ben.

Dağılır her gülüşüm, sıkar sevda kafesi,
Aşk gemisi batacak, delinmiş güvertesi,
Kaç gözyaşı eder ki sensizliğin ertesi,
Her gün hesap sorulan duygularda kaldım ben.

Bana küser yüreğim, dert kederle barışır
Zaman geçmek bilmezken, gün geceyle yarışır.
Bir netleşir şu aklım, bir tamamen karışır,
Bulandıkça durulan duygularda kaldım ben.

Paramparça hatırım, sarılsam da gurura,
Kimse bulamaz beni gel de yine sen ara,
Vazgeçmek şöyle dursun, unutmak bir kenara,
Alışması zor olan duygularda kaldım ben.

Göğsümde bağlı durur daha derdin nicesi,
Aşk kaftanı giymişim, kumaşı en incesi,
Saatler senden sonra, yelkovan sen öncesi,
Sensizliğe kurulan duygularda kaldım ben.

Düşünmeden olmuyor, el yerine koysa da
Söz geçmiyor gönlüme hep şeytana uysa da
Hiç bir umut göremem, kulaklarım duysa da
O gözleri kör olan duygularda kaldım ben.

Ahmet Çabuk