Aöf Lisans Kamu Yönetimi Ders Notları


DENETLEME
Devlet yönetimi açısından denetim gerek dışarıdan toplum, parlamento yürütme ve yargı organları tarafından olsun, gerek hiyerarşik denetim ve teftiş şeklinde içeriden olsun, denetim hukuki ve siyasi olmak üzere iki ana noktada toplanır.
Kamu yönetimi açısından denetimin çeşitli sebepleri:
Devlet idarelerinin yaptıkları işle orantısız bir şekilde genişleme eğilimlerine engel olmak,
Kamu personelince,kamuoyu nun eleştirilerinin de dikkate alınmasını sağlamak,
Kamu personelinin,hukuki metinleri keyfi bir şekilde yorumlamalarını önlemek,
Kamu personelinin,bulundu kları makamı kişisel çıkarları için kullanmalarını önlemek,
Bürokratların,devlet yönetiminde tek başlarına söz sahibi olmalarını ve otoriter bir yönetim sergilemelerini önlemek.
Kamu yönetimi açısından denetleme daha ziyade bürokratların görevleri dolayısıyla sahip oldukları yetkileri keyfi bir şekilde kullanmalarına engel olmak için önem taşır.

ÖRGÜTSEL DENETİM:

Yönetimin belli başlı beş temel işlevinin sonuncusudur.Denetle me sürecinde yönetici,gerçekleşti rmek istenen amaçlara ne ölçüde ulaşıldığını belirtmekte ve planlanan amaçlar ile gerçekleşen hedefler arasında fark varsa bunun miktarını ve nedenini araştırmaktadır.
Denetimin amacı:Örgüt üyelerinin zamanında doğru yerlerde,gerekli kaynaklarla,gerekli ve doğru işleri yapmaları amacını güder.
Eğer bir karşılaştırma varsa denetleme olur.
Önceden belirli standartlar saptanacak ,sonra yapılan eylem ve işler karşılaştırılacak bunlar olursa denetleme olur.
Denetleme sayesinde bir örgüt,amacına göre yapılması doğru olmayan yada yapılmasında sakınca bulunan işlemlerin yapılmasını engel olunabilinir.

HENRİ FAYOLA GÖRE DENETİM:

Her şeyin benimsenen plan,verilen buyruklar ve konulan ilkelere uygun bir biçimde gerçekleşip gerçekleşmediğiyle ilgilidir.
Etkin bir denetleme faaliyetinin yapılabilmesi için:örgüt amacının ve bu amaca ulaşmak için yapılacak olan işlemlerin bir plan çerçevesinde saptanması gerekir.
Örgütsel denetim hata ve suçlu arama amacı gütmez,örgüt amaçlarının ne ölçüde gerçekleştiğini belirler,eğer sapmalar varsa nedenlerini bulup gerekli düzeltici önlemleri alma amacını güder
Çalışanlar üzerindeki denetimin ise belli başlı iki etkisinden bahsedebiliriz.
1. Her şey den önce sadece bir denetimin varlığı ,çalışanların davranışlarını devamlı olarak düzeltmeye yöneltir
2. Resmi ve şekli bir sonucun sağlanması açısındandır.
Denetlenen kişiler hep sıkıntı içindedir.
Yönetim açısından denetleme çalışanlara rehberlik etmek onlara yol göstermek ve olası olumsuz sonuçlara yol açacak faaliyetleri ortadan kaldırmak ve düzeltmek.
Denetleme yapılırken her türlü durum fiziki ortamda kontrol edilmeli ,bir araştırmaya çabalamaya yönelik olmalıdır.
Çalışanlar arasında denetim olumlu izlenimde yapmıyor motivasyonu etkiliyor.Ama bu olmadığı takdirde memur açısından keyfiliğe kaçıyor.
Denetleme sonucunda kurum ve kuruluş ,kişiler açısından psikolojik bir baskı söz konusudur çünkü kurum açısından verilecek bir olumsuz rapor iyi olmaz.
TEFTİŞ:Genel olarak soruşturmalar yoluyla faaliyetlerin mevzuata uygun olup olmadığını kontrol edilmesidir
DENETİM:Yönetime önderlik ederek ve onun gelişmesine yardımcı olarak etkenliğini arttırıcı yöndeki faaliyetleri kapsayan bir anla taşır.

DENETİM TEFTİŞ
Devamlılık arz eden ve hala yapılmakta olan faaliyetleri ve örgüt çalışmalarını kapsar Soruşturma yoluyla yapılıp bitirilmiş faaliyet ve işlerle ilgili işlerle ilgili olarak başvurulacak bir işlemdir
Örgütün planlanan amaçlara ulaşıp ulaşmadığını örgütte çıkan aksaklıkları ortaya çıkmasında yapılan faaliyettir Olup bitmiş geçmişe dönük evraklar üzerinde yapılan işlemlerdir.
Burada hata olsa hemen öğrenilip inceleme yapılır ve amaca ulaşmak için o hatanın düzeltilmesi sağlanır daha iyi bi şekilde amaca ulaşmak için Burada hata olsa ve öğrenilse bile artıp olup bitmiştir .bundan sonraki faaliyetlerde artık o hataların olmasını ön görürü
Yönetim bilimciler genellikle denetimi,yönetim faaliyetlerinin,kabu l edilen PLAN,verilen DİREKTİF,konulan İLKELER ‘e uygun olarak etkin bir şekilde yapılıp yapılmadığını belirten araç olarak tanımlar.

DENETİMİN ŞARTLARI:
I. Kabul edilen planın,verilen direktiflerin veya belirli bir şekilde konulan ilkelerin varlığı denetim için ilk şarttır.
II. Kabul edilen plana ,verilen direktife ve konulan ilkelere uygun ve etken bir yönetim faaliyeti denetim için ikinçi şarttır.
III. Kabul edilen plana,verilen direktife ve konulan ilkelere uygun ve etken bir yönetim faaliyetinin bulunup bulunmadığını denetleyecek,bir kimsenin ve organın varlığı denetimin üçüncü şartını meydana getirir
DENETİMİN AŞAMALARI:
I. Belirle standartların saptanması,
II. Gerçekleşen faaliyetlerin ölçülmesi ve rapor edilmesi,
III. Gerçekleşen faaliyetler ile standartların karşılaştırılması
IV. Sapmaların giderilmesi ve düzeltme kararının verilmesi

BELİRLİ STANDARTLARIN SAPTANMASI
Örgütün amaç ve hedefleri yönünden belirli standartlar tespit edilir.Saptanan standartlar örgütün amacına ulaşması için yapılması istenen eylemlerdir.
Tespit edilen bu stratejik denetim noktalarındaki sonuçlar karşılaştırılmadan önce şu iki noktaya dikkat etmek gerekir.
I. Kuruluşun amaç ve hedefleri ile kişisel sorumluluklar arasında bağlantı kurulur.
II. Yönetici az zaman harcamak suretiyle kendisine işlerin gidişi hakkında yeterli bilgi verecek noktaları tespit etmelidir.
Bu noktalar tespit edilirken şu hususlar göz önünde bulundurulmalıdır.
a) Zamanlı olmalı
b) Ekonomik olmalı
c) Kapsayıcı olmalı
d) Dengeli olmalı
Örgütün hedefi başlangıç…….a………..b… ………c……….d…….son uç bu süreçten oluşsun.
Örgüt amacına ulaşmak için bir takım hamleler yapması gerekiyor yani sonuca ulaşabilmek için a..b..c..d hamleleri yapması gerekiyor.
• Bu noktalar belirlenirken kişilerin amaçlarıyla sorunları belirlenmeli sorunlu olanlar tespit edilmelidir.


YR. DOÇ.DR MEHMET GÖKÜŞ

Kamu Yönetimi Ders Notları -2


Gerçekleşen işlemler amaca ulaşmak için plan yada programlarla örtüşmeli ,
Planlanan hedef ne? Gerçekleştirilen hedef ne?
Müfettiş amir yada bilgisayar programlarıyla ortaya çıkarılabilir
Eğer bi şube mevcutsa rapor alınıp analiz edilmeli
Şimdi a….b….c……. gibi sonuca yada amaca ulaşmak için yapılan hedeflerde c noktasında bir sorun oluşursa bu sorun araştırılacak neyden kimden kaynaklanıyor nasıl çözülmesi gerekir şeklinde sonuca ulaşılacak
Eğer kı denetlemeyi bu noktalarda değil de en son yaparsak hedefimizi amaçlananında ötesinde sapmış bi vaziyette bulabiliriz
Ama normal denetleme yaparsak hedefe giderken amaca ulaşırken yaparsak belirli standartlarla hedeften sapma olduğu zaman sorun çözülerek gene aynı noktaya gelebiliriz.
Ama denetleme en son olursa geriye dönük sorgulama yapılır ve amaçtan sapılmış olunabilinir.

GERÇEKLEŞEN FAALİYETLER İLE SATANDARTLARIN KARŞILAŞTIRILMASI
Hedefler arasında sapma olabilir,bu olumlu yada olumsuz olabilir
Bu tespit edilen sapmanın düzeltilmesi gereken kararın verilmesi gerekir
Sapma ortaya çıkarsa yöneticilerin yapacakları eylemler vardır.
Olumsuz sapma olduğu zaman bu evrede geribildirim sistemi önemli rol oynar.

SAPMALARIN GİDERİLMESİ VE DÜZELTME KARARININ VERİLMESİ
Düzeltici eylem,olumlu bir eylemdir ve yöneticinin görevlerinden bir tanesini meydana getirir.
Düzeltici eyleme belirsizlikler,bilin meyen olaylar,ihmaller ve beşeri hatalar nedeniyle ihtiyaç duyulur
Yöneticiler denetleme sonucu önemli bir sapma durumunu ortaya çıkarırsa şu iki yoldan birini izler:
1. Düzeltici denetim yoluna başvurabilir,yani geçmişte gerçekleşen işin hatalı yönlerini düzeltir
2. Önleyici denetim yolu izlenerek gerçekleşecek işin yine gerçekleşecek amaca uygun olarak ortaya çıkması için tedbir alınır.
Bu tedbirler:
Fiziki ve dış şartlar düzeltilir
Çalışanların seçimi ,eğitimi,ve yönetilmesi ile ilgili eylem ve işlemler gözden geçirilir.
Ödüllendirme ve cezalandırma sistemi geliştirilir
Diğer yönetim fonksiyonları gözden geçirilerek gerekli yerlerde değişiklikler yapılır.

Denetim Çeşitleri
Genellikle kamu kuruluşları ile ilgili denetim; yönetim içi denetim ve yönetim dışı denetim yolları ile sağlanır.
I. YÖNETİM İÇİ DENETİM(idari denetim)
İdari teşkilatın idari denetim yoluyla denetlenmesidir.
a) Hiyerarşik Denetim
b) İdari Teftiş olmak üzere iki şekilde gerçekleşir.
A. Hiyerarşik Denetim
Bir örgütte üstün, ast üzerindeki denetimine hiyerarşik denetim adı verilmektedir.
Genel olarak üstün ast üzerindeki denetimi için, yasal bir dayanağa ihtiyaç yoktur.Üstün astlarını denetlemesi, üstün yönetme görevi içindedir.
Sadece amir olması astın denetlenmesi için yeterlidir.
Üstün astları üzerinde sahip olduğu denetim yetkisi iki grupta toplanabilir:
a. Üstün astın kişisel statüsü ile ilgili yetkileri:
Üstün, astına gerekirse disiplin cezası verebilmesi yetkisi
Üstün, ilerleme ve yükselmesine, vereceği sicil raporları ile etkili olabilme yetkisi
Astın hizmet yerini değiştirebilme yetkisi
b. Üstün astın yaptıkları işlemler ile ilgili olarak sahip olduğu yetkiler
Üstün, astına hukuki işlem yapılmadan önce yol göstererek işlemin belirli şekilde yapılmasını sağlama yetkisi
Üstün, işlemin yapılmasından sonra da denetleme yetkisine sahiptir.
Hiyerarşik amirin işlem yapıldıktan sonraki denetimi ya kendiliğinden veya ilgilinin baş vurması üzerine olur.Üçüncü kişilerin başvurması üzerine, hiyerarşik amir harekete geçer. Üçüncü şahısların hiyerarşik amire denetim için başvurmasına ‘hiyerarşik müracaat’ denir.

Hiyerarşik amir astı tarafından yapılan işlemleri
Elverişlilik
Kanuna uygunluk açısından denetler.(Kanunlara uygunluğun denetlenmesi daha çok yargı mercilerin işidir)
Hiyerarşik amir denetim sonucunda astın yaptığı işlemi;
• Kabul edebilir
• Yürürlüğünü geciktirebilir
• İptal edebilir veya değiştirebilir.
Astın görevine giren konularda, üstün astın yerine herhangi bir işlemde bulunamaz.

B. İdari Teftiş
İdari teftiş, planlama, örgütlenme, yönetme, koordinasyon, hiyerarşik denetim(yönetim süreci) gibi idare ile ilgili işlemler ve eylemler ile ilgili kararların yürütme yetkilerine sahip otorite adına müfettişler tarafından denetlenmesidir.
İdari teftiş müfettişler tarafından yapılır ve yürütme yetkileri yoktur. Halbuki hiyerarşik denetim yapan amirlerin, yürütme yetkileri vardır.

II. YÖNETİM DIŞI DENETİM YOLLARI
• Politik Denetleme
• Yargı Denetimi
• Diğer Yargı Benzeri Denetleme Biçimi
• Kamuoyu Denetimi

1. Politik Denetleme
Genellikle yasama organı tarafından yapılan denetlemedir.
Hükümet ve bakanlar, yasama organına karşı sorumludurlar.
Yasama organı, yönetimi dolaylı olarak hükümet veya bakan aracılığıyla denetler.
Yasama organının denetleme yapması bir hayli zordur.Çünkü her yasama organı üyesi denetleme usullerini bilmez.Bu nedenle bu işlemlerden anlayan parlamenterler görevlendirilir. Yasama organı yürütmeyi(yönetimi) 5 şekilde denetler:
a) Soru
b) Gensoru
c) Genel görüşme
d) Meclis soruşturması
e) Meclis araştırması
Mahalli düzeyde yasama denetimi ise, mahalli meclis üyeleri ve bu mahalli yerinden yönetim kuruluşlarının seçilmiş bakanları tarafından yapılmaktadır.
Belediye ve il özel idarelerinin de denetimi söz konusudur.

2. Yargı Denetimi
Bu denetim çeşidinde, yönetilenlerin, idarenin hukuk kurallarına uymasını sağlamak için yargı organlarına başvurma hakkı vardır.
Yönetimin yargı organları tarafından denetlenmesinde belli başlı iki sistem uygulanmaktadır:
a) Yönetimin idari yargı organları tarafından denetlenmesi
• Özel idare mahkemeleri söz konusudur.
• Örnek : Fransa, Türkiye, Almanya
b) Yönetimin sivil yargı organları tarafından denetlenmesi
• Adli yargı sistemi
• Yönetimin vatandaşlar gibi normal hukuk kurallarına tabi olması ve uyumazlıkların normal mahkemelerde çözülmesini öngörmektedir.
• Örnek : ABD, İngiltere
Yönetimin yargısal denetimi, yönetim mekanizmasının işleyişinden doğan uyuşmazlıkları kesin çözüme bağlama yetkisinin, yönetimden ayrı bağımsız bir organa verilmesi amacını güder.Bu tür denetimin asıl amacı yönetim(devlet) tarafından yönetilenlerin ve memurların korunmasını sağlamaktır.
Yargı denetimi, idari organların iyi işlemesini gözetme amacı güder.
İdari yargı denetiminin kapsamı ülkeden ülkeye değişmektedir.

3. Diğer Yargı Benzeri Denetleme Biçimi
Bu tür denetlemede, denetleme organı gücünü parlamento desteğinden almakta ve görevini yönetsel biçimde yapmaktadır.Denetlem e sonuçları yargı denetlemesine benzemektedir.
Bu denetleme biçimine en iyi örnek Ombusman(kamu denetçisi) kurumudur.Bu kurum ile yönetimin eylem ve işlemleri denetlenmektedir.Gen el olarak yasama organı tarafından görevlendirilen ve bağımsız olarak hareket eden; İskandinav ülkelerinde doğan ve Anglosakson ülkelerde kullanılan bir kurumdur.

4. Kamuoyunun Denetlemesi
Kamuoyu : Kamu yaşantısı ile ilgili olan tartışmalı bir sorun karşısında, bu sorunla ilgilenen kişiler grubunun veya grupların taşıdıkları kanaatlerin anlatımlarıdır. Başka bir anlatımla, bir sorun karşısında halkın düşünüşü, halkın taşıdığı kanıdır.
Devleti yönetenler, demokratik düzende, kamuoyunun etkisi altında kalırlar ve daima kamuoyunun görüş ve düşüncelerine önem verirler.
Kamuoyunun uyanık ve bilinçli olması, denetlemenin başarılı olması açısından önemlidir.
Kamuoyu dernekler, siyasi parti üyeleri ve basın gibi araçlarla belirir.
Bir toplumda kamuoyu denetiminin etkili olabilmesi için şu koşulların oluşması gerekir:
Toplumsal davranış
Basın ve kitle iletişim araçlarının varlığı
Özerk ve özgür örgütlerin varlığı
Genel olarak toparlamak gerekirse, denetlemenin en önemli amacı, yapılan kusurların tekrarına engel olmaktır.Denetleme yapmak kusur bulmak, ilgilileri güç duruma düşürmek amacı gütmez.Denetlemeden beklenen yararların sağlanabilmesi, bu yönetim işlevinin sürekli, zamanında, yerinde, amacına uygun biçimde ve rasyonel sınırlar içinde yerine bağlıdır.Denetleme daha sonraki işlemlerin kusur payını azaltıyorsa veya daha iyi yapılmasına hizmet ediyorsa başarılı sayılır.



YR. DOÇ.DR MEHMET GÖKÜŞ

Kamu Yönetimi Ders Notları - 3

A. Modellerin Ortaya Çıkış Süreci
Kamu sektörlerinin 1970’li yıllara kadar olan dönemde Keynesyen ekonomi yaklaşımının da etkisiyle aşırı derecede büyümesi politika cıları, bürokratları ve akademisyenleri reform girişimlerinin kaçınılmaz olduğunu kabul etmeye zorlamıştır.
Her alanda olduğu gibi, kamu yönetiminde de reform yapılması için önce bir baskının olması gerekmektedir.Söz konusu bu baskı reform nedeni olarak da ifade edilebilir.
1970'li yıllarda sosyal devletten refah devlet anlayışına geçilmiştir.

Mali Kriz (ekonomik koşullar)

Genelde kamu sektör reformlarının, özelde de verimliliğe yönelik reform hareketlerinin ortaya çıkışında en önemli kilometre taşlarından biri olarak kabul edilen 1974-74 petrol krizleri, politikacılar ve bürokratlar kadar ekonomistleri, hatta kamu yönetimi bilimiyle uğraşan kimseleri de ilgilendirmiştir.
Gramble‘ nin de söylediği gibi, gelişmiş Batı ekonomileri iki temel üzerinde durmaktadır: Ucuz enerji ve İstikrarlı para.Bu ikisinden herhangi birinde veya ikisinde birden –yukarıya veya aşağıya doğru- herhangi bir hareket olursa, o zaman bu tür ekonomiler istikrarlarını kaybeder ve bir dizi domino etkisi şeklinde yeni olaylar ve etkiler yaratır.Petrol krizi bu açıdan değerlendirilebilir.
Enerji fiyatları açısından iki çarpıcı nokta bulunmaktadır:
Gelişmiş ekonomiler genellikle ağır endüstrilere dayandığı için ucuz enerji bu endüstrilerdeki maliyetleri düşürmektedir.Bu da dış ticaret açısından karşılaştırmalı üstünlükler yaklaşımı çerçevesinde değerlendirildiğinde , bu ekonomileri diğer ülkeler karşısında daha güçlü konuma yerleştirir.İç ticaret açısından ise, ülke içinde talebi etkiye neden olur.Enerji fiyatlarının aşırı derecede artması da bunun tam tersi bir etki yaratır.
Gelişmiş ülkelerde gelişmiş ülkelerde gündelik hayatta enerji kullanımı gelişmemişlere oranla çok fazla olduğundan, bu ülkelerde hayat daha pahalı hale gelir.“Vatandaşların ekonomik yönden kısıtlanması“ olarak ifade edilebilecek olan bu durum enerji fiyatlarının önemini anlatması bakımından önemlidir.
Petrol krizi ne gibi sonuçlar doğurmuş olabilir?
Enerji fiyatlarının çok aşırı bir şekilde artmasıyla Keynesyen politikalarla ve tabi ki Refah Devleti anlayışı ile aşırı bir şekilde büyümüş olan ve fiili olarak ekonominin çok büyük bir kısmını kontrolünde tutan devletin üretim maliyetleri de büyük oranda artmış oldu.
Özel ve kamu sektörlerinde maliyetlerin artışından kaynaklanan bir enflasyon süreci başlamış oldu.Yani bununla paranın istikrarlılık özelliğini kaybetmesi konusu kastedilmiş olmaktadır.
Böylece Keynesyen ekonomi yaklaşımının hiç de öngörmediği bir durum olan stagflasyon, yani“enflasyon ve durgunluk“ adı verilen yeni bir kriz sürecine girildi.
Maliyetlerin artması, devletin borç faizlerini ödemesi ve vergilerin azalması, enflasyon sarmalının artan oranda büyümesi sonucunu doğurdu.
Bu ağır ekonomik ve belli oranda siyasal kriz şartlarında özel sektöre bakıldığı zaman, onun göreli olarak bu şartlara uyum sağlamada kamu sektöründen daha iyi durumda olduğu akademisyenler ve bürokratlar kadar politikacıların da gözlerinden kaçmıyordu.
Sonuçta kamu sektörünün üretim verimliliğinin daha düşük olduğu görüşüne varıldı.Böylece kamu sektörü ve tabi ki kamu yönetimi, köklü bir reformla karşı karşıya kalıncaya kadar ağır eleştirilerdeb nasiplerini almaya başladılar.Bu eleştirilerin radikal denebilecek öğelerinin yapılacak olan reforma yön verdiği de, göze çarpan diğer bir unsurdur.

Politik Koşullar

Kamu tercihi yada kamu seçiciliği denilen ve kamu yönetiminin aşırı büyüdüğünü savunan teori ile Yeni Sağ ve Neo-liberal ekonomik yaklaşımlar bu reformları hem etkilemede, hem de bu etkileşimden dolayı ortaya çıkan reformun daha hızlı ve güçlü bir şekilde etkilerini göstermesinde etkili olmaktadır.
Kısacası, kamu yönetimi artık radikal reformlara muhatap oluyor ve bu reformlar da bazı teorik ve pratik etkenlere maruz kalıyordu.
Yeni Sağ ve Neo-liberal ideoloji neler öneriyordu? Gramble’nin ifadesiyle kısaca “serbest piyasa ekonomisi“ ve “güçlü devlet“.
Devlet serbest piyasa ekonomisine geçecek ve bu geçiş zorunlu olarak devletin ekonomiden, siyasetten ve toplumsal alandan zorunlu olarak elini çekmesini de beraberinde getirecekti.Diğer bir ifadeyle devlet küçülecekti.Bu, aynı zamanda devletin işlevlerinin tartışmaya açılmasını ve devasa boyutlara varmış olan yapısının tersine çevrilmesini gerektiren bir sorgulamaydı.
İkinci olarak, birinci ilkeyle çelişkili izlenimi veren güçlü devlet ilkesi ise, devletin küçük ama motorize, yani refleksleri güçlü ve piyasa ekonomisinin önündeki engelleri kaldırmada kuvvetli olmasını ifade ediyordu.
Neo-liberal ideolojiye baktığımız zaman bunun Yeni Sağ’a benzeyen özellikleri içinde barındırdığını görürüz.
Keynesyen ekonomiye bir karşı duruşu ifade etmesinden dolayı bu yaklaşım da ekonomide müdahalecilik yerine serbestliği, maliye politikası araçları yerine para politikası araçlarını önermekteydi.
Bu haliyle Refah Devleti anlayışının sürdürülmesinin imkansızlığını ve yeni bir anlayışa yani Küçülmeci devlet anlayışına geçilmesinin zorunluluğunu savunuyordu.
Bütün bu söylenenler ‘devlet yapmıyor, bıraksın!’ anlamına geliyordu.
Yeni Sağ ve Neo-liberal politikalar sosyal kaygıları bir kenara bıraktıkları noktasında eleştirilere tabi tutulmaktadırlar.

Toplumsal Koşullar
Kamu sektörünün ekonomik kriz şartlarında başarısız olması ve vergiler yoluyla elindeki kaynakları çarçur ettiği yolundaki kamuoyundaki yaygın kanaat, vatandaşlar üzerinde devlete karşı negatif bir bakış açısını beraberinde getirdi.
Vatandaş vergi vermede isteksiz davranıyordu ama yapılan kamuoyu yoklamalarının gösterdiği bir gerçek vardı ki o da vatandaşın devletten daha fazla hizmet bekler hale gelmesi idi.
Özellikle teknolojide meydana gelen değişiklikler ve hayat standardına bağlı olarak insanların hayattan daha fazla şeyler bekler hale gelmeleri, insanları daha fazla talep eder bir konuma getirmişti.
Bu, aslında hem modernleşmenin, hem de kentlileşmenin bir sonucu olarak da karşımıza çıkıyordu.
Devlet bu ikilemi nasıl çözecekti?
Vatandaş fazla vergi vermek istemiyor ama daha fazla hizmet bekliyordu.Çözüm eldeki kaynakların etkin kullanımı yani üretici verimliliğin arttırılması olarak sunuldu.
Kısaca girdi/çıktı oranında girdi sabitse çıktıyı artırmak; kaynakları daha verimli bir şekilde kullanmak gerekiyordu.Öyleyse devlet verimliliği artırıcı yolları bulmak zorunda kalıyordu.(Yeni yönetim anlayışları ortaya çıkmaya başlıyor)

Diğer Etkenler
Kamu sektöründe verimliliği belirleyen diğer etkenler arasında, kamu ve özel sektör arasındaki ekonomik rekabet ile uluslararası finans kurumlarının taleplerini zikretmek gerekir.(Ekonomik rekabet elementi, özel sektörün kamu sektörüne karşı duruşunu temsil eder)
Söylenen şey; kamu sektörünün gerek vergi vermemesinden dolayı, gerekse hammadde türü gereksinimlerine ya hiç ödeme yapmaması ya da çok az ödeme yapması gibi nedenlerle özel sektör karşısında haksız rekabet yoluna gitmesidir.Ekonomide crowding-out denen bu açıklama hem vergi vericiler hem de girişimciler açısından kamu sektörünün reforma tabi tutulması için bir neden oluşturuyordu.
Ayrıca, uluslararası finans kuruluşları da, kamu sektörlerinin kaynakları etkin bir şekilde kullanamamalarından yakınarak, buna yönelik tedbirlerin alınması yolunda hükümetlere baskı yapmaktan geri kalmıyorlardı.24 Ocak 1980 Ekonominin liberalleşmesi programı, Türk kamu yönetimi için çok önemli bir tarih ifade eder.
Bu tarihte başbakanlık müsteşarı Turgut Özal, “Dünya Bankasının isteği doğrultusunda!“ bu programı açıklamıştı.


YR. DOÇ.DR MEHMET GÖKÜŞ