Weinberg Sendromu

Weinberg Sendromu ilk olarak ; Halen St. Louis Çocuk Hastanesinde görev yapmakta olan Warren Weinberg tarafından 1973 yılında tanımlanmıştır.

Weinberg ; Kendisine davranış sorunları nedeniyle başvuran çocuklarının bir çoğunu tanımlamada afektif hastalıkların tek başına yeterli olduğu konusunda tatmin olamadığından Weinberg dikkatli klinik analizlerine devam etmiş ve daha önce dikkat eksikliği bozukluğu ve Hiperaktivite tanısı altında sınıflandırılmış olan ancak farklı özellikler gösteren bir grup dikkatsiz çocuğu tanımlamıştır.

Onun bu çalışması dikkat eksikliği tanısı almış olan bu alt gruptaki çocuklarda uyanıklığı (veya Weinberg’in dediği gibi “vijilans”) devam ettirme konusunda altta yatan bir sorun olduğunu ortaya çıkardı. Weinberg’in vijilans bozukluğu olarak adlandırdığı bu hastalığa sahip çocuklarda hastadan hastaya değişen kolay tanımlanabilen bir takım belirti ve bulgular aşikar olarak bulunmaktaydı.
Weinberg sendromunu kısaca özetlersek;
Dikkatsizlik sorunu olan çocukların bir kısmında altta yatan bir uyanıklığı devam ettirme problemi mevcuttur.

Bu uyanıklık bozukluğu Weinberg Sendromu olarak adlandırılır ve motor huzursuzluk (kıpırdanma esneme ve gerinme konuşkanlık) ile kendini gösteren uyanıklık ve tetikte olma durumunu sürdürmede zorluk ve yorgunluk yakınmaları ile karakterizedir.

Okuma gibi konsantrasyon gerektiren (sürekli mental aktivite) faaliyetlerde Weinberg Sendromlu çocuklarda hayal kurma ilgi kaybısıkılma yakınmaları ve giderek artan yorgunluk ortaya çıkmaktadır.

Sık olmadığı zamanlarda kısa süreli gündüz uykuları genellikle dinlendirici olmamaktadır.

Kişilik yapıları aile fertleri ve arkadaşları tarafından nazik sevgi dolu şefkatli veya melek gibi insan şeklinde farklı olarak tanımlanmaktadır. Weinberg Sendromunun kalıtımsal olduğu düşünülmektedir.