Çöl yıldızları, Göğsün, Ölüm

Sen bir yıldız görürsen
Çöl ölülerinin üzerinden geçen,
Tankların uzun namlularının ucunda
Çaresiz çiçek gibi duran
Kimin kanıdır diye sorma
Özgürlüğün yalnızlığıdır gördüğün
Dikenli birlerce telin ardından bakan çocuk gözleri gibi
Bizim başımızın üstüne yağan hüzünlü yağmurlardır

Öldüren düşünce gibi kafamızın içinde
Huzursuz dönüp duruyor
Işıkları ölgün
Ay varken saklanıyor
Hayaletleri düşümün
Çıkıyorlar göğüs kafeslerinin açıklıklarında
Topraklara bulanmış sözcüklerle dolu
Mektuplar, ulaşılmamış beklenen mektuplar
Beyazı kan kırmızı yazıyla donatılmış

Garip öğle sonlarında
Dizleri acıyan ihtiyar bilge
Masallar anlatıyor denizlerden öteye ait
Bir bir gidiyor kahramanları
Ölümün vadisine özgür bir parça buluta binmek için
Bulutlar gittikçe uzaklaşıyor
Çöl doluyor gözlerime
Ağlamamak lazım.

Bu duvar diplerine bulanmış
Kanları bedevilerin
Çocuklar koşuyor
Ayaklarında tozlar ve acılar
Hangi masal unutturabilir
Kanlı sonlarını savaşların
Bugün yine vuruluyor
Ölüm aynı ölüm
Zaman ayrı zaman

Yıldızlar görürsen yere düşmüş
Al yerden tak göğsüne
Çöl ölülerine ait bir masal yaz
İçinde özgür bulutlar dolaşan
Bilgelerin anlatacağı güle söyleye

Nuray Çevirmen