Ağlasa Âşık Belâ-yı Hicr ile Nâlân Olup (gazel)

[Jade]

Ağlasa Âşık Belâ-yı Hicr ile Nâlân Olup (gazel)


Ağlasa âşık belâ-yı hicr ile nâlân olup
Gözleründen akan anun yaş yerine kan olup

Geh cefâ kûhı gubârından örünse kisveti
Geh belâ vadisini geşt eylese 'uryân olup

Her ne denlü cevrler görse vefalar eylese
Her ne denlü gülseler hâline ol giryân olup

Gam beyabanına her gün eylese seyr ü sefer
Her gice mihnet- serâ-yı firkate mihmân olup

Râz-ı 'aşkı aşikâr itmeğe takat bulmasa
Sinesinde nâvek-i dil-dûzlar pinhân olup

[Hercai]

Ben deyince karamsar diyorlar buyrun; bizim atamız İstanbul'un Fatih'i Osmanlının Sultanı söylüyor kim anlar?

Ağlasa âşık belâ-yı hicr ile nâlân olup
Gözlerinden akan anun yaş yerine kan olup

(Aşık dediğin ayrılık ateşiyle ağlamalıdır, o derece ki gözlerinden yaş yerine kan akması gerekir.)

Geh cefâ kûhı gubârından urunsa kisveti
Geh belâ vadisini geşt eylese üryân olup

(Aşık ya cefa dağının tozlarıyla giyinmelidir, ya da çölde giyinmeden dolaşmalıdır. İlk mısrada Ferhat’ın, ikinci mısrada ise Mecnun’un resmini çiziyor Fatih Sultan Mehmed)

Her ne denlü cevrler görse vefâlar eylese
Her ne denlü gülseler hâline ol giryân olup

(Her ne kadar eziyet görse, istırab görse, herkes ona alay ederek gülse de aşığın vefası artmalı,
aşık sadakattan ayrılmamalıdır.)

Râz-ı aşkı âşikâr etmeğe takat bulmasa
Sînesinde nâvek-i dil-dûzlar pinhân olup

(Aşkın sırrını açık etmek ayıbtır, zaten aşık da bunu yapmak istemez ama buna gücü yetmese bile sinesine yediği oklar sebebiyle rahat nefes alıp onu da yapamamalı, istese de o sırrı verememeli.)

Dilberinden rahme er olmazsa ol dil-hasteye
Kimseler derdine dermân edemez imkân olup

(Eğer sevgilisinden bir lutfa kavuşmazsa onu hiçbir ilaç iyi edemez.)

Gam beyabanına her gün eylese seyr ü sefer
Her gece mihnet-serâ-yı firkate mihmân olup

(Aşığın hem gecesi hem gündüzü eziyet olursa kayda değer olur.)

Verseler mülki cihânın tac u taht-ı devletün
Avnî kûyun terkin etmez başına sultân olup

(Dünyanın tacını, tahtını, saltanatını tamamını bana verseler ey sevgili, senin köyünün çevresini terk edip de o tacı başıma alıp bahtiyarlık taslamam.)




Avnî | Fatih Sultan Mehmet