Önyargılarımız, gerçekten kırılması en zor ve sert düşüncelerimiz. Einstein bu konuda son derece haklı…

Kendimizi hayatın bile akışına bırakamazken, ilişkileri hiç bırakmıyoruz. Her şey için bir fikrimiz, yargımız, tavrımız var ve bunları anayasa maddesi gibi değiştirmiyoruz. Oysa insan değişik, gizemli ve farklılaşma özelliğine sahiptir. Ancak bunu anlamamız çok zor!

Son zamanlarda gittikçe kaybolan sadakat hali ise, bizlerin ilişkilerde ne kadar bencilleştiğimizin bir kanıtı haline geliyor. Tek eşli kalmak sanki bize bir yükmüş gibi gelmeye başladığından beri daha mutsuz ve aşksızız. Oysa sadakat ve evcillik ilişkilerin temel taşıdır.

Birlikte eğlenmek! İşte bu kavram ilişkilerden yavaş yavaş silinip gitti. Herkesin elinde telefon varken, sosyal medyayla yaşayan ve birbirini ihmal eden çiftler ortalıkta neredeyse sanal olarak el ele tutuşacaklar. Dışarıda yan yana oturan çiftlere bakarsanız, herkesin telefonuyla meşgul olduğunu, bedenen orada ancak ruhen başka yerde olduğunu görürsünüz. İletişimin göz göze olmaktan, söz söze olmaktan çıktığı yerde, ilişki olmaz!

Birlikte gülmek ve eğlenmek fikrine uzaklaşan ve gülmeyi iki nokta ve kesme işaretleriyle tanımlayan bir nesil olmaya doğru sürüklendiğimizde, artık ilişkilerde bir şeyler eksilmiş ve sallanıyor demektir.


Dokunmak, kucaklaşmak, sarılmak, sohbet etmek gibi en değerli şeylere sahip çıkamadığımızda, bilgisayar, televizyon, telefona odaklanarak hayatı kaçırdığımızda, bizi götürdüğü tek yer mutsuzluk odası olacaktır.


Bir ilişkinin temelini oluşturan şeyler saygı, iletişim ve paylaşmaktır. Eğer sevdiğiniz kişiye gülümsemek yerine gülücük işareti yollamaya başladıysanız, kendi mutsuzluk odanızda oturduğunuzu ve hayatınızın temeline dinamit koyduğunuzu fark etmeniz için az zamanınız kalmış demektir.


Yaşamınızı güzelleştirmek, mutlu bir ilişki yaşamak için, hemen ayağa kalkın çünkü geri sayım başladı…


Candan Ünal