Hangi Kıyıya Sığınsam Ölürüm Hangi Kıyıya Sığınsam Ölürüm Saçlarıma beyaz çiçekler bırakarak ... geçip gitti mevsimler yorgun kanatlarında göçmen kuşların ağaçlar yapraksız kaldı çocuklar uçurtmasız, kuşlar şarkısız kapattı tüm kapılarını kalbime bahar şimdi ben hangi dala konayım şiirimin kanadı kırık diyorumki bir gün hüzünlü yüzüm aykırı sakalımla yükleyip sevdamı yüreğime çekip gitmeliyim bu şehirden her evin kapısına bir avuç şiir bırakarak ve yıkarak eğreti duvarlarını vefasızlığın hoşça kal soğuk odam kalbimin dilsiz yanı artık hiç bir metropole sığmıyor adım aşklar yalancı, sokaklar ince bir hüzün bu şehirde kimse kimseyi sevmiyor artık kimse kimseyi özlemiyor ölüm soluklu günlere güz oldu acım yanlızım, üstelik parasızım dalımda gurbet türküleri ve kırık sazım denizler dalgasız şimdi ağrılar sargısız bir sevda var yüreğimde avunmasız bir de dalıp dalıp giden gözlerim gecelerin sayfalarında savunmasız acıyan yüreğimi alıp yanıma ve düş kırığı bakışlarımı cebimde eski bir kimlik içimde yaralı ırmaklar arkamı dönüp gitmeliyim bu şehirden saklayıp geceye yaşlı gözlerimi hoşça kal güz çiçeğim kalbimin sarsık yanı artık hiç bir sevince yakışmıyor yüzüm kimim kimsemde yok üstelik, öksüzüm bu duyarlı, bu aykırı, bu yaralı yanımla hangi kıyıya sığınsam ölürüm ey hayat ey hayat kırgınım sana ihanetin hançeri saplanmadan bağrıma sevda adına vur boynumu adım mezartaşım olsun adım gözyaşım bağışlamasın beni hiç bir hatıra Nuri Can |
Saat: 09:39 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.