Bir Adam Sevdim Canımı Yaktı Sevdası



Bir adam sevdim, canımı yaktı sevdası

Hiç benim olmadı, benimmiş gibi sevdim...
Biraz umursamazdı, biraz serseri
Söylemezdi isteklerini.
Kahrolsa aşkından, uykuları kaçsa geceleri,
Ben bilmezdim.
Utanırdı bazen hatalarından, utancından gelmezdi.
Sıcak yaz günlerinde, bir bardak su gibiydi,
Hiç ikincisini içemedim.
Ne yetti varlığı, ne çekip gidebildim.
Umutlarım gibi temizdi düşleri,
Elbet istekleri, elbette o da hayal kurardı,
Sadece, hiçbirini yapamadı.
Biraz vurdumduymazdı, biraz maymun iştahlı,
Ne yardan, ne serden vazgeçti.
Adı gibi büyük bir denizdi,
Çok yüksek bir tepeden bıraktım kendimi sularına,
Bir batıp, bir çıktım maviliğinde
Bazen sakin bir limanda, bazen fırtınada
Üstümden geçen dalgalar gibiydi.
Bir adam sevdim,
Bir yaz günüydü, sessizce sarıldım sohbetine,
Kendinden emin, güvenliydi.
Kalbini gördüm birgün, şaşırdım.
O, bu adam değildi.
Birçoklarına kırgındı, duvarlar koymuştu önüne
Kimse yürüyüp geçmesin, görmesin onu diye.
Bir adam sevdim, kızınca çıkıp giderdi birden,
Arkasından ağlardım, o hiç bilmezdi.,
Anlayacağınız dostlar,
Ben hiç benim olmayan bir adam sevdim,
Sanki benimmiş gibi!


Candan Ünal