Bazı aşklar yarım kalır
Öksüz kalır
Kırgın kalır
Uzaklara düşse de elleri...
İzi kalır
An gibi durur aklında gitmez içinden

Saat sabahın körü,
Karanlığım üşüyor gözlerimde
Elimde bir bardak demli çay
Uzun ve uykusuz bir geceden uyanmak için kör bıçak bir güne
İki yudum alıp birazcık kendime geleyim derken ,
Yine sendeyim,yine sendeyim ,yine sende
Hiçbir yol götürmüyor seni benden, çekip gitsen de
Yine de hatırlatayım
Yollar dönebilmek içindir sevdiğim...

Gözlerimde senden kalma ,sensiz yaşanan dünler
Anısı ellerimde
İnsanı yaşlandıran yıllar değil, yaşayamadıkları derler
Kısa anların hatırası yüzümdeki çizgiler
Acılar azaltılarak unutulur ama öyle çoksun ki içimde
Bu da geçer diye diye ömrün geçse ne çıkar
Ömürsüz sevdiysen eğer
Gönlün olsa da ilkokul çağında
Çocuk kalan yanın ,yanından geçer gider...

Bakma bana sen
Bırakılmışlığın acısıyla bir yığın nefesi kesilmiş söz işte dilimdekiler
Bilmiyorum nereden başlasam
neresinden dokunsam bu ağrının teline...

Gözyaşıma karışmış canımın yarısı
Kan kesmiş gözlerimi
Kirpiklerim batıyor
Uykularım yaralı
Bir ses dolaşıyor içimde

Bana ne oldu böyle ?
Ne oldu bana böyle ?

Yedi iklim buz kesmiş sanki ruhumda
Yüreğim kar altında

Bana ne oldu böyle ?
Ne oldu bana böyle ?

En sevdiğim mevsim ne olur söyle
Adın hala eylül ise eğer...

Varsın canımı yaksın ayrılık
Yol verdim kalemime
Küsmesin bana şiirler
Kağıda düşmesi için gözlerin lazım
Yüreğimde saklanan her söze...

Dudağım kilitlenir lal olur dilim
Adını unutursam bir gün bile
Anlamı olmaz hiçbir mısranın
Seninle başlamıyorsa her cümlem yarım kalır
Suskunluğuma gömdüm bizi bu yüzden
Yüreğimden kopan bir çığlık ile...

Yokluğunu mısralara dökmekten yoruldum
Vazgeçtim yazmaktan
Seni anlatan bir şiirin gözüyle
Okumak istiyorum aşkı ASAF ‘tan

*Şu anda İstanbul'da olmak isterdim
Mihrabat Korusu'nun dar yollarında seninle
Yan yana, yana yana yürümek,
Bir de martıların kanatlarından seyretmek İstanbul'u
Seni Seviyorum diye haykırmak Marmara'ya.*

Ne güzel olurdu kaybolurken gözlerinde ...

ŞİİR/ARZU KARADOĞAN