|
Adım Yalnızlık.. Adım Yalnızlık. Adın hüzün… Adım yalnızlık… İnanmazdım amma Hasrete nikâhlı iki yürek gibiyiz artık Yalnızlık renginde bir şiir yazıyorum sana. Her mısra yeni bir kapı açıyor sona Her cümlenin sonrası yeni bir yürek yarası “Yalnızlığın rengi mi olurmuş?” deme Nasıl olduğunu anlardın Yanımdayken bir kez bakabilseydin gözlerime Yüreksizim, yürek sızım Sensizim, nedensizim Gittiğinden beri Yaşamak kadar zor ve ölü gibi cansızım Anlıyorsun değil mi can sızım? Fakat yokluğun değil Varlığındaki yokluğundur yüreğimin acısı! Ve anlatılır gibi değil o acının sancısı Yanlışlarının sildiği bir doğru Silindikçe çoğalan bir ağrı gibi Bazen yetim kalmış bir çocuk, Bazen de susuz çöllerin bağrı gibi Adım atsam düşüyor Dursam üşüyorum Üç harf tek hece Ah o lanet bilmece Takılmış plak gibi dilimde her gece Soruyorum Sordukça cevapsız kalıyorum Kaldıkça ufalıyorum Bilemezsin sevgili Yokluğundan beri Kirpiklerim birbiriyle lades oynar misali Ne zaman yenecek olsa biri diğerini Önce hayalin çıkıyor ortaya, Sonra “aklınızdayım” diyen gözlerin İHSAN TURHAN |
| Saat: 21:30 |
Telif Hakları vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.